Την Παρασκευή 22/12 στις 22:00, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους του Πειραιά ως αντανακλαστική κίνηση με αφορμή την διεξαγωγή της “Κόκκινης Νύχτας”. Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά μαζί με το Δήμο Πειραιά συνδιοργάνωσαν τη συγκεκριμένη Χριστουγεννιάτικη “φιέστα” του εμπορεύματος, προκειμένου να παρατείνουν το ωράριο εργασίας των καταστημάτων για την “τόνωση” των τοπικών επιχειρήσεων στις πλάτες των εργαζομένων. Αναρτήθηκε πανό στο λιμάνι κοντά στο Βιομηχανικό Επιμελητήριο – το οποίο παίζει κομβικό ρόλο για την διεξαγωγή αυτών των events – και μοιράστηκε το ακόλουθο κείμενο:

Η «ΚΟΚΚΙΝΗ» ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΥΡΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Ο δήμος Πειραιά σε ευθυγράμμιση με το καταναλωτικό πνεύμα των Χριστουγέννων διοργανώνει την «Κόκκινη Νύχτα», δηλαδή τον εργασιακό εφιάλτη που θα επιβληθεί στις ζωές μας στις 22/12/23. Σε συνεργασία με τον εμπορικό σύλλογο, έχουν ήδη πραγματοποιήσει δύο «Κόκκινες νύχτες» τον Δεκέμβριο του 2021 και του 2022 και δύο «γαλάζιες» τον Ιούνιο του 2022 και του 2023, με τα καταστήματα να παρατείνουν το ωράριό τους ως τις 12 το βράδυ, ενώ στο κέντρο συμβαίνουν διάφορα πολιτιστικά χάπενινγκς. Με λίγα λόγια, τα αφεντικά της περιοχής και οι τοπικοί πολιτικοί άρχοντες επιλέγουν να ξεζουμίσουν τις εργαζόμενες/ους στον κλάδο του εμπορίου με σκοπό αφενός το κέρδος, αφετέρου μια θεαματική «Χριστουγεννιάτικη» εικόνα της πόλης που θα οδηγήσει τους δημότες – καταναλωτές να δώσουν ξανά την ψήφο τους. Ακόμα μια προσπάθεια «τόνωσης της τοπικής οικονομίας» έρχεται σε μια συγκυρία όπου θέλουν να πληρώσουμε άλλη μια κρίση τους με τον ιδρώτα μας, με τις θυσίες που διαχρονικά μας καλούν να κάνουμε προκειμένου να διαιωνιστεί η κυριαρχία τους.

ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

Τις τελευταίες δεκαετίες το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε μια κατάσταση αλλεπάλληλων κρίσεων που ξεσπούν εξαιτίας των δικών του εσωτερικών και δομικών αντιφάσεων και αντιθέσεων. Στην κρίση του 2008 που ονομάστηκε δημοσιονομική και στον τόπο που ζούμε πλήρωσαν οι εκμεταλλευόμενες/οι με τα γνωστά «μνημόνια», δηλαδή τις μεγάλες περικοπές μισθών και συντάξεων και την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση του έμμεσου μισθού, του λεγόμενου κράτους πρόνοιας, ήρθε να προστεθεί η τωρινή εκτόξευση των ανατιμήσεων σε όλα τα προϊόντα. Από το καλοκαίρι του 2021 οι τιμές ακολουθούν μια κατακόρυφη ανοδική πορεία, με προεξέχουσες αυτές των καυσίμων και της ενέργειας, αλλά και βασικών ειδών επιβίωσης όπως τα τρόφιμα, τα απορρυπαντικά, τα ρούχα, ενώ η κυρίαρχη αφήγηση παρουσιάζει ως αιτία τον πόλεμο στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή τα ενοίκια αυξάνονται. Το αυξανόμενο κόστος διαβίωσης, σε συνδυασμό με τους πενιχρούς μισθούς που λαμβάνει η μέση εργαζόμενη, βαθαίνει κάθε μέρα και περισσότερο τις συνθήκες φτώχειας στις οποίες ήδη ζούμε ενώ είναι το ορατό μέλλον για πολλούς και πολλές.

Στη δεδομένη κατάσταση, τα αφεντικά και τα κράτη κάνουν ό, τι μπορούν για να μετακυλήσουν ξανά στο μέλλον τις συνέπειες των κρίσεων που δημιουργούν, προσπαθώντας να διατηρήσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Με διαχρονικό στόχο την αύξηση του τζίρου, δημιουργούν ημέρες – φιέστες της κατανάλωσης, όπως η παγκόσμια απάτη black friday, όπου τα κανιβαλικά ένστικτα των καταναλωτών ξεσπούν πάνω στις εργαζόμενες/ους. Κάθε κάλεσμα στις υποτιθέμενες εκπτώσεις δεν είναι παρά ακόμα μια ευκαιρία να διαφημίσουν τα αφεντικά την ίδια τους τη φίρμα αλλά και να προωθήσουν πιθανώς απούλητα προϊόντα προηγούμενων κύκλων παραγωγής. Σε αυτά τα πλαίσια τα τελευταία χρόνια, διάφοροι δήμοι ανά την επικράτεια από κοινού με τους κατά τόπους εμπορικούς συλλόγους διοργανώνουν νύχτες κατανάλωσης που άλλοτε βαφτίζονται λευκές, άλλοτε γαλάζιες ή κόκκινες.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ – ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

Το έδαφος για την πραγματοποίηση αυτών των γιορτών του εμπορεύματος έχει ήδη στρωθεί από το κράτος, με την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη τον Ιούνιο του 2021 που δίνει στα αφεντικά την άνεση να ξεχειλώνουν όσο θέλουν τα ωράρια των εργαζομένων, να μην πληρώνουν τις υπερωρίες που με τη σειρά τους αυξάνονται, ενώ οι εργατικοί αγώνες, η απεργία και ο συνδικαλισμός μπαίνουν σε καθεστώς απαγόρευσης. Επί της ουσίας, το αισχρό αυτό νομοσχέδιο ήρθε να πατήσει πάνω στις ήδη εξοντωτικές συνθήκες εργασίας για μεγάλο κομμάτι της τάξης μας, ενώ τα εργατικά ατυχήματα – δολοφονίες των αφεντικών για το 2023 έχουν ξεπεράσει τα 160, η μαύρη εργασία βασιλεύει, όπως και τα μισά ένσημα, τα δώρα που ζητούν να επιστρέψουμε κ.ο.κ. Ταυτόχρονα, η κυριακάτικη εργασία στα μαγαζιά έχει γίνει πλέον καθεστώς από αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα να μειωθεί και άλλο ο αναγκαίος χρόνος για ξεκούραση. Βασισμένα στην πλήρη κάλυψη της αυθαιρεσίας τους από το κράτος, διάφορα μεγάλα αφεντικά όπως των Public αναγκάζουν εργαζόμενους να δουλέψουν με πυρετό, ενώ στον Κωτσόβολο κλείδωσαν τους υπαλλήλους μέσα υποχρεώνοντάς τους σε «ψυχολογικά τεστ» τις μέρες πριν την black Friday. Πρόσφατα μάλιστα τα Public επέβαλαν την «ονομαστική πώληση», όπου κάθε φορά κάποιος πελάτης πηγαίνει στο ταμείο, καταγράφεται ο εργαζόμενος/νη που τον έστειλε. Εδραιώνεται έτσι μια συνθήκη κανιβαλιστικού ανταγωνισμού των υπαλλήλων, όπου η καθεμία θα πρέπει να αποδείξει πως αξίζει τον πενιχρό μισθό της έναντι κάποιου άλλου συναδέλφου.

Σκάσε – δούλεψε – κατανάλωσε είναι το διαχρονικό και κυνικό κλισέ των αφεντικών, σε μια οριακή στιγμή για την τάξη μας που βρίσκεται κατάματα με την περαιτέρω οικονομική και διανοητική υποτίμησή της. Ο νόμος Γεωργιάδη που υπογράφτηκε στη συνέχεια το 2023 συμπληρώνει το νόμο Χατζηδάκη, ποινικοποιώντας το δικαίωμα της περιφρούρησης της απεργίας σε μια προσπάθεια να κάμψει τις εργατικές αντιστάσεις και διεκδικήσεις απέναντι στα αφεντικά και τα κέρδη τους.

ΣΚΕΨΟΥ ΣΑΝ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΙΣΣΑ

Η κατανάλωση εμπορευμάτων είναι μια από τις ελάχιστες κινήσεις που μπορεί να κάνει κάποιος σήμερα ώστε να νιώσει καλύτερα. Η πρόσκαιρη ευχαρίστηση από την αγορά ενός ακόμη προϊόντος με ημερομηνία λήξης είναι προς το παρόν αρκετή ώστε να μας κρατάει υπάκουες σε ένα σύστημα που μας θέλει να ζούμε για να δουλεύουμε και να καταναλώνουμε. Τα φανταχτερά εμπορεύματα που παράγει ο καπιταλισμός είναι τα αναγκαία (;) παυσίπονα σε μια ζωή γεμάτη φτώχεια, αποξένωση και στέρηση. Η καταναλωτική μανία, που προωθείται από όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας του κεφαλαίου, θρέφει στους εργαζόμενους/ες την κανιβαλιστική ταυτότητα του πελάτη που «έχει πάντα δίκιο». Όσο το δίκιο του πελάτη πατάει πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, τα αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους και καταστρώνουν τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης. Αν λοιπόν δεν βγούμε από το ρόλο του πελάτη – καταναλωτή θα συνεχίσουμε να βιώνουμε εκπτώσεις στις συνειδήσεις μας, τις οποίες τα αφεντικά θέλουν υποταγμένες. Σήμερα που η αγορά προϊόντων γίνεται πιο εκβιαστική από ποτέ, να απαντήσουμε με την όξυνση των αρνήσεών μας απέναντι σε όσα μας επιβάλλουν.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤ(ΡΙ)ΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Μετά την ψυχρολουσία που κατέβαλε ένα μεγάλο κομμάτι της τάξης μας, το οποίο είχε εναποθέσει όλες του τις ελπίδες στα αριστερά μαγαζιά της αστικής δημοκρατίας, έχει γίνει ξεκάθαρο πλέον πως το μόνο που έχουμε είναι η μία τον άλλον και πως ο δρόμος για την ταξική μας ανατίμηση θα ανοιχτεί μόνο μέσα από τους συλλογικούς, ταξικούς αγώνες. Να διαλύσουμε τις εκλογικές μας ψευδαισθήσεις και να μετατρέψουμε την ηττοπάθεια σε συλλογική συγκρότηση της τάξης μας, σε επίθεση εναντίων όσων κλέβουν τις ζωές μας. Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τα αφεντικά. Κάθε εργοδότης προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την εργασία μας όσο περισσότερο μπορεί με όλα τα διαθέσιμα μέσα που του προσφέρονται από το κράτος, τις κυβερνήσεις και τις νομοθεσίες. Αντιθέτως, το συμφέρον της τάξης μας είναι να αυτοοργανωθεί απέναντι σε αυτούς που καθημερινά κλέβουν τις ζωές μας. Οι τρέχοντες νικηφόροι εργατικοί αγώνες στις προβλήτες της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά και στη efood, όπως και η εν εξελίξει πάλη στη βιομηχανία της Μαλαματίνα ώστε να παρθούν πίσω οι απολύσεις, δείχνουν το δρόμο για μια συνολικότερη ρήξη του κόσμου της εργασίας με το κεφάλαιο. Από τη στήριξη σωματείων βάσης και πρωτοβάθμιων σωματείων μέχρι τη δημιουργία νέων, από την εξάπλωση της πάλης σε κάθε γειτονιά και εργασιακό χώρο μέχρι την καταστροφή της μισθωτής σκλαβιάς.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Πρωτοβουλία ενάντια στις φιέστες των αφεντικών