Παρασκευή 17 Νοέμβρη 2023
Προσυγκέντρωση:
Πολυτεχνείο, έξω απο το κατειλλημένο κτίριο Γκίνη(πύλη Στουρνάρη)
13:00
Συγκέντρωση:
Πλατεία Κλαυθμώνος,
15:30
Πορεία προς την αμερικάνικη και ισραηλινή πρεσβεία
Κείμενο Ανοικτού Κατειλημμένου κτιρίου Γκίνη
«Το 1973 μια ομάδα φοιτητών/ριών με ριζοσπαστικές αντιλήψεις, δίχως κομματική καθοδήγηση, ξεκινάει μια πορεία από τη Νομική στο Πολυτεχνείο. Η πορεία είχε συμβεί διότι ακούστηκε πως στο Πολυτεχνείο χτυπιόνταν φοιτητές από μπάτσους. Η πορεία όμως αφού έφτασε, δε διαλύθηκε, οι διαδηλωτές δεν πήγαν σπίτι τους, παρέμειναν στο χώρο και συνέχισαν να καλούν κι άλλο κόσμο, μέχρι που το Πολυτεχνείο καταλήφθηκε, γέμισε με φοιτητικούς συλλόγους και οργανώσεις, συνδικάτα και σωματεία και μετατράπηκε σε ένα απελευθερωμένο χώρο αγώνα, και οι γύρω δρόμοι σε ένα πεδίο πολέμου ο οποίος εξαπλώθηκε σε όλη την επικράτεια. Το Πολυτεχνείο ήταν αγώνας ενάντια στην εξουσία και το άδικο. Αγώνας ενάντια στις δεξιές δυνάμεις που διαχρονικά εκπροσωπούν την εκμετάλλευση και τον αυταρχισμό, αγώνας ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Γι’ αυτό το Πολυτεχνείο ανήκει στους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που όρθωσαν τα κορμιά τους όταν τα τανκς της Χούντας εισέβαλαν σε αυτό. Ανήκει σε εκείνους και εκείνες που βασανίστηκαν στα μπουντρούμια του ΕΑΤ-ΕΑΣ, της Γυάρου, του Μπογιατίου, του Κορυδαλλού. Σε εκείνους και εκείνες που αγωνίστηκαν με την προκήρυξη, την πέτρα, το δυναμίτη. Σε όλους εκείνους που «δεν συμμορφώθηκαν προς τας υποδείξεις». Ανήκει στον Κουμή, την Κανελλοπούλου και τον Καλτεζά. Απ’ την άλλη το Πολυτεχνείο θα είναι για πάντα ασυμβίβαστο με αυτά που συγκρούστηκε μέχρις εσχάτων. Με το κράτος, το κεφάλαιο, τον φασισμό. Με τους φορείς της κοινωνικής αποχαύνωσης, τα καθεστωτικά κόμματα, την πολιτική υποκρισία, την αστική διανόηση, τον ατομισμό».
Απόσπασμα ανακοίνωσης του ανοιχτού κατειλημμένου κτιρίου Γκίνη από πολιτικές συλλογικότητες, φοιτητικές ομάδες και καταλήψεις (15.11.2021)
50 χρόνια μετά υπερασπιζόμαστε την αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική εξέγερση του Νοέμβρη, διατηρώντας ζωντανό το πνεύμα και το πρόταγμα της εξέγερσης απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας που διαμορφώνει συνθήκες κοινωνικής και ταξικής υποδούλωσης για τους από τα κάτω. 50 Νοέμβρηδες μετά τιμάμε τους εξεγερμένους που δολοφονήθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν και κρατάμε ζωντανή τη μνήμη τους. 50 Νοέμβρηδες μετά, το Πολυτεχνείο είναι πάλι εδώ: μας παραδίδει την ανεξίτηλη παρακαταθήκη του και τη δύναμη να αναμετρηθούμε με τις πολλαπλές κάννες που «σημαδεύουν τη ζωή μας». Mας εμπνεύει στους σύγχρονους αγώνες για δικαιοσύνη και ελευθερία.
Στους αγώνες απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους σε αυτόν, και με τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη νατοϊκή βάση. Στους αγώνες για την υπεράσπιση της παλαιστινιακής αντίστασης απέναντι στη γενοκτονία που συντελείται από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ με την ενεργή συμμετοχή του ελληνικού κράτους. Στους αγώνες απέναντι στις θανατοπολιτικές κράτους και κεφαλαίου στα σύνορα, τα εργασιακά κάτεργα, τις φυλακές, τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών. Στους αγώνες ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών απέναντι στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει. Στην αντιφασιστική πάλη ενάντια στο αστικό κράτος και τους παρακρατικούς φονιάδες του, πάγιους συνεταίρους στην γενική επίθεση εις βάρος των κοινωνιών και των κινημάτων, των αγωνιστών και αγνωνιστριών. Στους αγώνες ενάντια σε πρακτικές τρομοκράτησης, στοχοποίησης και καταστολής κάθε ριζοσπαστικής φωνής και αντίστασης που υπερασπίζεται όσα έχουμε κατακτήσει με αγώνες.
50 χρόνια μετά, η επερχόμενη πρυτανεία προωθεί το σχέδιο ανάπλασης του Γκίνη, του ιστορικού χώρου όπου πραγματοποιήθηκαν οι συνελεύσεις της εξέγερσης του ‘73. Το σχέδιο ανάπλασης μετατρέπει το κτήριο Γκίνη σε τουριστική ατραξιόν με μουσείο, εστιατόριο και roof garden, ενώ αίθουσες του μετατρέπονται σε συνεδριακό κέντρο για τις ανάγκες των εταιρειών. Τα τελευταία χρόνια, εν όψει της επερχόμενης ανάπλασης, η πρυτανεία επιλέγει το μόνιμο κλείδωμα και την ερήμωση του από κάθε ζωντανή διαδικασία. Στη σημερινή συγκυρία, του εξευγενισμού και της “αναπλάσης” των γειτονιών και των δημόσιων χώρων, των πανεπιστημιακών lock-out και της εμπορευματοποίησης της παιδείας, απειλείται πια η δυνατότητα της κοινωνίας και του κινήματος να συναντιούνται, να ανταλλάσουν πολιτικά σκεπτικά και να οργανώνουν συλλογικά την πάλη τους. Υπό αυτήν την έννοια, θεωρούμε αναγκαία την επανοικειοποίηση των πανεπιστημιακών δημόσιων χώρων, ως χώρων ανοιχτών στην κοινωνία και στους αγώνες της.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής στην Εξέγερση του Πολυτεχνείου και ως πρακτική απάντηση στις ανάγκες του σήμερα, κρατάμε ανοιχτό το ιστορικό κτίριο Γκίνη, ως ένα χώρο συνελεύσεων, εκδηλώσεων, πολιτικής ζύμωσης και αγώνα, ως ένα απελευθερωμένο έδαφος συνάντησης και κοινωνικής διεργασίας. Καλούμε σε συγκέντρωση την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, στο σημείο δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά, ενάντια στο κράτος δολοφόνο και τον αστυνομικό στρατό κατοχής της αστικής δημοκρατίας στα Εξάρχεια.
Ανοιχτή συνέλευση για την 50ή επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου