Οι αφίσες αυτές τυπώθηκαν τον Μάρτιο του 2020, με αφορμή το «έπος του Έβρου», τη δολοφονική απώθηση, δηλαδή, χιλιάδων μεταναστ(ρι)ων στα σύνορα με την Τουρκία, από μικτά σώματα στρατού, αστυνομίας και ντόπιων ελληνόψυχων πολιτοφυλακών.

Δύο μέρες μετά το τύπωμά τους, κηρύχτηκε το πρώτο γενικό λοκντάουν που εγκαινίασε την είσοδο στην εποχή του υγειονομισμού και των πειθαρχικών μέτρων. Οι αφίσες δεν πρόλαβαν να κολληθούν στην περιοχή παρά ελάχιστα.

Μετά το τέλος του λοκντάουν κάποιες ακόμα κολλήθηκαν ενδεικτικά, αλλά η πανδημική συγκυρία ρούφαγε όλα τα περιεχόμενα και η δολοφονική διαχείριση των μεταναστ(ρι)ών από το ελληνικό κράτος ξαναπέρασε στο πεδίο μιας τυπικής «κανονικότητας», όπου «μικρά» σε αριθμό θυμάτων «ατυχήματα» στον Έβρο, καταδιώξεις στην ενδοχώρα, αυτοκτονίες σε στρατόπεδα κράτησης, «αιφνίδιοι θάνατοι» σε τμήματα, «ναυάγια» στο Αιγαίο, συνέθεταν και συνθέτουν μια πολεμική καθημερινότητα…

Σήμερα το «ναυάγιο» στην Πύλο δεν είναι παρά μια συμπυκνωμένη μορφή  αυτής της καθημερινής, τυπικής θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους. Όσο και αν σοκάρουν οι αριθμοί και η μαζικότητα των θανάτων, δεν είναι παρά μια ηχηρή υπενθύμιση ενός εδώ και δεκαετίες κηρυγμένου πολέμου πάνω στις πιο υποτιμημένες ζωές, στις ξυπόλητες, στους οργισμένους αυτού του κόσμου.

Αυτήν την θανατοπολιτική πρέπει να συντρίψουμε, μαζί με τις κοινωνικές της συμμαχίες. Και ας μην περιμένουμε το επόμενο «μεγάλο έγκλημα» για να συγκρουστούμε μαζί της…

ΥΓ: οι αφίσες αυτές που “ξέμειναν” στο αρχείο μας, ξανακολλιούνται αυτές τις μέρες στην περιοχή, ως μια ελάχιστη, αρχική κίνηση παρέμβασης για τη δολοφονία εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών στην Πύλο.

Μπορείτε να κατεβάσετε τις αφίσες σε αρχείο μορφής .Pdf πατώντας εδώ: 1, 2, 3

Αφίσες για την αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες και τους αγώνες τους (Μάρτιος 2020)