Χαρτοπανό που τοποθετούνται στις γειτονιές του Ιλίου και των Αγίων Αναργύρων για την “κρίση” και την εξέγερση στο ιράν.
Συνηθίσαμε τόσο στους «αόρατους εχθρούς»…
Από «κρίση» σε «κρίση» οι «αόρατοι εχθροί» αλλάζουν µόνο όνοµα: αν τα 2 τελευταία χρόνια ένας ιός ώς «αόρατος εχθρός» αναδιάταξε µε τους χειρότερους όρους κάθε πτυχή της ζωής των από τα κάτω, (καθεστώς διευρυµένου κοινωνικού ελέγχου και συνολική υποτίµησή τους) η νέα κρίση -είτε ονοµαστεί ενεργειακή, είτε πληθωριστική είτε όπως αλλιώς- χτίζεται πάλι πάνω σε κάποιον αόρατο εχθρό για να βαθύνει ακόµα περισσότερο την λεηλασία: είτε ονοµαστεί «γεωπολιτική αναστάτωση», «ακρίβεια», «πληθωρισµός» αυτό που κάνει δεν είναι τίποτα άλλο από το να αποκρύπτει τις πραγµατικές αιτίες, τις πραγµατικές κοινωνικές σχέσεις, τους πραγµατικούς υπαίτιους και τους φορείς προνοµίων που οργανώνουν (και κερδίζουν από) την υποτίµηση των από τα κάτω.
Αν δεν καταλάβουµε πως πέρα από τις γενικές, αφηρηµένες όσο και παραπλανητικές έννοιες της «ακρίβειας», της «γεωπολιτικής αναστάτωσης» και πάει λέγοντας, κρύβονται κοινωνικές σχέσεις εκµετάλλευσης και υποταγής, εθνικά σύνορα, στρατοί και εταιρείες, κοινωνικές οµάδες που κερδίζουν από όλο αυτό (από τα µεγαλοαφεντικά ώς τους µικροϊδιοκτήτες) τότε θα συνεχίσουµε να αποτελούµε τα αναλώσιµα για κάθε κρίση των ηγεµόνων. Από τους χώρους δουλειάς και τα ράφια των σουπερµάρκετ, ως την χακί προετοιµασία για την “υπεράσπιση του έθνους”…
…για να μην βλέπουμε αυτούς που έχουμε μπροστά στα μάτια μας
αφεντικά, παπαδαριό, µπάτσους, φασίστες, πατριώτες, σεξιστές, µιλιταριστές…
Οι “από τα κάτω” έχουν ανάψει φωτιές χωρίς να περιµένουν κάποιον “δύσκολο χειµώνα”…
Οι εξεγέρσεις και οι αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση (Αϊτή, Ινδονησία, Λίβανος, Σρι Λάνκα, Εκουαδόρ, Κένυα…), την πατριαρχία (Ιράν), την καταστολή (Χιλή), τον πόλεµο (Ρωσία) είναι οι µόνες “κρίσεις” που κάνουν τα αφεντικά του κόσµου να τρέµουν αυτόν τον χειµώνα.
Είναι οι µόνες απαντήσεις ενάντια στον γενικευµένο πόλεµο που διεξάγεται ενάντια στις υποτελείς τάξεις.
Αλληλεγγύη σε όσ@ αντιστέκονται εδώ και τώρα: στις µετανάστ(ρι)ες στα στρατόπεδα «φιλοξενίας» και τα σύνορα, σε όσ@ εναντιώνονται στην ανάπτυξη και τον εξευγενισµό (στα βουνά για τις ανεµογεννήτριες και στην Αθήνα σε πάρκα και πλατείες), τους απεργούς εργάτες στο εργοστάσιο «µαλαµατίνα» και τις απεργίες των µεταναστών εργατών γης στην επαρχία, στον αγώνα ενάντια στους µπάτσους στα πανεπιστήµια, σε αυτ@ που καθε µέρα απειθαρχούν στον σεξισµό και την πατριαρχία.
Αν θέλουµε ζεστό χειµώνα, ας πολλαπλασιάσουμε τις φωτιές
Από το ιράν ως τις γειτονιές μας…
επίθεση στο κράτος και τα ιερατεία
Από το ιράν ως τις γειτονιές μας…
επίθεση στην πατριαρχία, την εξαθλίωση, την καταστολή