“…Χανιά, λιμάνι, τώρα: παρέμβαση με πανό και κείμενα κατά την διάρκεια της φωταγώγησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Η παρέμβαση γίνεται για τα πρόσφατα γεγονότα του θανάτου ενός πρόσφυγα και τραυματισμό άλλων, στο πλαίσιο διακρατικών πολιτικών φονικών επαναπροωθήσεων και δολοφονίας αντί της διάσωσης των ζωών που βρίσκονται σε κίνδυνο, αναζήτηση ασύλου ή/ και ανάγκη προστασίας στην θάλασσα.
Αναρτήθηκε πανό από την Συνέλευση του Αυτοδιαχειριζόμενου Λόφου Καστέλι στα βυζαντινά τείχη, ενώ παράλληλα μοιράζεται η κοινή ανακοίνωση – καταγγελία της Κατάληψης Rosa Nera και του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων.
(φωτογραφία από το ΚρΑΧ Radio – Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων)
— το κείμενο της καταγγελίας, που μοιράζεται στο λιμάνι:
«Είναι λάθος να νομίζουμε ότι περιφρουρείται η ελευθερία μας με το να καταδιώκονται άνθρωποι που δεν μας μοιάζουν. Μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι η αρχή και η βάση του εθνικοσοσιαλισμού και του φασισμού. Δεν κινδυνεύουμε απ’ αυτούς που δεν μας μοιάζουν. Κινδυνεύουμε απ’ αυτούς που μας περιφρουρούν»
– Μάνος Χατζιδάκις
Είναι γεγονός πως οι πρόσφυγες και οι μετανάστ(ρι)ες δεν επιλέγουν πλέον την Ελλάδα ως προορισμό, ούτε καν για σταθμό του δύσκολου ταξιδιού τους προς την Ευρώπη. Οι συνεχόμενες καταγγελίες από ΜΚΟ, οργανισμούς, ευρωβουλευτές και επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και το πλήθος των μαρτυριών ατόμων που ισχυρίζονται ότι επαναπροωθήθηκαν παράνομα, βασανίστηκαν ή εμποδίστηκαν να καταθέσουν αίτημα ασύλου, σκιαγραφούν τα σύνορα, αλλά και ολόκληρη τη χώρα ως γκρίζα ζώνη, μια απέραντη φυλακή όπου ο πόλεμος ενάντια στη μεταναστευτική και προσφυγική ζωή οξύνεται όλο και περισσότερο.
Όμως, τυχαίνει να ζούμε σε μια περιοχή που είναι συχνά τόπος “αναγκαστικής άφιξης” προσφύγων λόγω του κινδύνου που συνήθως προκύπτει στη θάλασσα. Υπάρχει μια δημοφιλής διαδρομή που ξεκινάει από τα παράλια της Τουρκίας, διασχίζει το Ανατολικό Αιγαίο, περνάει νότια της Κρήτης για να καταλήξει στην Καλαβρία της Ιταλίας. Πρόκειται για τη διαδρομή της Καλαβρίας (calabrian route). Είναι κανόνας το ταξίδι αυτό να γίνεται με μη αξιόπλοες βάρκες και λέμβους, κοινώς σαπιοκάραβα. Τις περισσότερες φορές η τύχη αυτού του ταξιδιού είναι να “βάλει νερά” και να εκπέμψει σήμα κινδύνου, πολλές φορές κάπου κοντά στην Κρήτη. Ακριβώς αυτό συνέβη και με το τελευταίο ναυάγιο, όταν 70 πρόσφυγες, ακολουθώντας την παραπάνω διαδρομή βρέθηκαν να κινδυνεύουν ανοιχτά του νησιού.
Ας αναρωτηθούμε όμως τι πραγματικά συνέβη, πώς παρουσιάστηκε το θέμα από τα Μ.Μ.Ε, τι αναδείχθηκε και τι αποσιωπήθηκε για άλλη μια φορά. Τα Μ.Μ.Ε είπαν: «Έπειτα από άμεση επιχείρηση διάσωσης από το λιμενικό διαπιστώθηκε ότι ένας από τους επιβαίνοντες ήταν νεκρός.». Στην πραγματικότητα, το σαπιοκάραβο που μετέφερε τους κατατρεγμένους φάνηκε να έχει πρόβλημα ήδη από την Παρασκευή 19/11. Συγγενείς των προσφύγων καταγγέλλουν πως ενημερώθηκαν από τους δικούς τους ότι το Σάββατο, 20/11, η βάρκα σταμάτησε να λειτουργεί.
Από το πρωί του Σαββάτου επιβαίνοντες και συγγενείς τους, καλούσαν συνεχώς στο ελληνικό Λιμενικό και στον αριθμό κινδύνου, αλλά το Λιμενικό Σώμα φάνηκε στο σημείο αργά το μεσημέρι της Κυριακής, 21/11, επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά εγκληματική καθυστέρηση και στάση. Σύμφωνα με ανώνυμες καταγγελίες των επιβαινόντων, το σκάφος του Λιμενικού, φτάνοντας στο σημείο, χτύπησε αρκετές φορές την ήδη μισοβυθισμένη βάρκα με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να πανικοβληθούν και να προκύψουν οι ακρωτηριασμοί δύο ατόμων κι ο θάνατος ενός 33χρονου Σύρου πρόσφυγα, πατέρα 3 ανήλικων παιδιών. Ένα από τα χτυπήματα κατάφερε να βρεθούν 10 άνθρωποι στο νερό, ανάμεσά τους ο νεκρός κι οι τραυματίες. Οι 4 κατάφεραν να ξανανέβουν στη βάρκα.
Οι άλλοι 6 έμειναν περίπου μια ώρα μέσα στο νερό, ενώ το Λιμενικό πια είχε αρχίσει να μεταφέρει στο σκάφος του τους ανθρώπους που βρίσκονταν μέσα στη βάρκα, αδιαφορώντας για όσους ήταν στη θάλασσα. Οι πρόσφυγες πιθανολογούν πως ο νεκρός έπαθε ανακοπή καρδιάς, καθώς ενώ επέπλεε για ώρα, το βλέμμα του χάθηκε και βούλιαξε.. Τους ανθρώπους που πάλευαν στο νερό, τους βοήθησε διερχόμενο πλοίο (αδιευκρίνιστης προέλευσης και αιτίας διέλευσης), δίνοντάς τους τις πρώτες βοήθειες για να μεταφερθούν κι αυτοί στη συνέχεια στο σκάφος του Λιμενικού.
Τα Μ.Μ.Ε έγραψαν: «Στην Παλαιόχωρα οι αρχές ήδη κάνουν προετοιμασίες, με όλα τα πρωτόκολλα που ακολουθούνται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, για την προστασία της δημόσιας υγείας, ενώ τα άτομα, που επέβαιναν στο καράβι προβλέπεται να μπουν σε καραντίνα.». Στην πραγματικότητα, σ’ αυτές τις καταστάσεις που δεν τις λες και έκτακτες πια, η μόνη προετοιμασία των αρχών είναι ο συντονισμός των εθελοντών και των προσφορών που κανένα κόστος δεν έχουν για τον εκάστοτε Δήμο που «αναλαμβάνει» τη «φιλοξενία». Κι η αλήθεια είναι πως αυτή τη φορά οι αλληλέγγυοι, οι φορείς και οι σύλλογοι που ανέλαβαν ουσιαστικά τη διαμονή και τη σίτιση των ανθρώπων αυτών επέδειξαν συγκινητική προσφορά, πολύ απλά ήταν αυτοί και αυτές που ανέλαβαν ουσιαστικά την υποδοχή των ναυαγών, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα πως ο χώρος φιλοξενίας (ενοριακό κέντρο “Αγία Σοφία” Κουντούρας) δεν προβλέπεται ούτε για προσωρινή διαμονή, και πως οι δυνάμεις και ο πόροι τους είναι πεπερασμένοι και δεν μπορούν να ανταποκριθούν αν η Πολιτεία δε συνεισφέρει.
Το τι συμβαίνει βέβαια με τα πρωτόκολλα που αφορούν τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα των προσφύγων δεν απασχολεί καθόλου τον ελεγχόμενο – κατευθυνόμενο Τύπο. Ενώ, το δικαίωμα στο άσυλο είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και η Σύμβαση για τους Πρόσφυγες του 1951, το δίκαιο της Ε.Ε. και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προβλέπουν την υποχρέωση των κρατών να προστατεύουν το δικαίωμα να ζητά κάποιος άσυλο, ακόμα και αν εισέρχεται παράτυπα, για άλλη μια φορά οι πρόσφυγες που βρέθηκαν στην Κουντούρα δεν ενημερώθηκαν για τα δικαιώματά τους, δεν τους μετέφρασε ποτέ κανείς τα “τυπικά διοικητικά έγγραφα” που τους επιδόθηκαν και η αστυνομία δήλωσε ΟΧΙ στην επιλογή της βούλησης ασύλου, τη στιγμή που όλοι επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο! Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή της κράτησης τους αφαιρέθηκαν τα κινητά!
Το Σάββατο 27 Νοέμβρη, χωρίς καμιά ειδοποίηση ούτε στους ίδιους τους αλληλέγγυους κι εθελοντές, ξαφνικά, όπως πάντα, η αστυνομία μετέφερε τους ανθρώπους στο λιμάνι της Σούδας κι από κει στην Αμυγδαλέζα. Μετά από παρεμβάσεις αλληλέγγυων συλλογικοτήτων και οργανώσεων, τα ασυνόδευτα παιδιά περιμένουν να μάθουν σε ποια δομή/ξενώνα ανηλίκων θα μεταφερθούν κι έτσι γλίτωσαν μια παρατεταμένη κράτηση, χωρίς κανένα καθεστώς μέριμνας, όπως συνέβη με καραβιές που έφτασαν με τον ίδιο τρόπο στο νησί το προηγούμενο διάστημα. Να σημειωθεί ότι τις επόμενες μέρες έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο ενετικό λιμάνι της πόλης εκδήλωση για τη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Δήμου Χανίων που φέτος προμηθεύτηκε απ’ το Παρίσι και κόστισε το σκανδαλώδες για τη συγκυρία ποσό των 30.000 ευρώ!!!
Ένα δέντρο κοστίζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ, μια ανθρώπινη ζωή τίποτα. Ένα δέντρο ταξιδεύει με ασφάλεια, ενώ ένας πρόσφυγας κινδυνεύει σε κάθε βήμα. Κράτηση για όσους διέπραξαν το έγκλημα της ανθρώπινης μετακίνησης και μια τελετή υποδοχής για ένα δέντρο, βάλε και τα έξοδα της συναυλίας, βάλε και το φωτισμό, «βάλε γενικώς κυρ-Στέφανε»… Την ίδια στιγμή που δαπανούνται τέτοια ποσά, ο Δήμος αδυνατεί -όπως ισχυρίζεται- να λάβει μέτρα για τους άστεγους της πόλης και στο αίτημα να προσφέρει ρούχα από την πολυδιαφημιζόμενη ιματιοθήκη του για τους νοσηλευόμενους πρόσφυγες, έστειλε τρία άσχετα με το μέγεθος που του ζητήθηκε παντελόνια και δυο τρύπια παπούτσια.
Καλούμε κάθε άτομο, σύλλογο, φορέα, συλλογικότητα που στοιχειωδώς αντιλαμβάνεται τι σημαίνει ανθρωπιά να καταγγείλει το περιστατικό που συνέβη στη θάλασσα, τόσο κοντά μας και να απαιτήσει πολιτικές για τον άνθρωπο κι όχι για τη βιτρίνα. Καλούμε τον Δικηγορικό Σύλλογο της πόλης να ανασυγκροτήσει άμεσα την επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να δηλώσει παρών στην επόμενη καραβιά με επιτροπή που θα επισκεφτεί τους ανθρώπους και θα τους ενημερώσει για τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματά τους και να είναι σε επαγρύπνηση για να διερευνώνται όπως πρέπει περιστατικά παραβιάσεων και δολοφονικών χτυπημάτων στη θάλασσα. Απαιτούμε ανοιχτούς χώρους υποστήριξης της υποδοχής των προσφύγων εντός του κοινωνικού ιστού με τη νομική, υγειονομική και κοινωνική μέριμνα που έχουν κατακτήσει με αίμα τα εργατικά, κοινωνικά και αντιφασιστικά κινήματα μετά τον όλεθρο του δεύτερου παγκόσμιου και που σήμερα καταπατούνται από τους νεοφασίστες.
Να υπερασπιστούμε τις κοινωνικές κατακτήσεις για την ελευθερία της μετακίνησης και την προστασία της προσφυγιάς.
Να υπερασπιστούμε την διάσωση, να σταματήσουμε τα εγκλήματα ενάντια στη μετανάστευση!
Να τσακίσουμε τους φασίστες και τα καθάρματα με τις γραβάτες και τις στολές, να αποδοθούν οι ευθύνες και η κοινωνική λογοδοσία που αναλογούν σε αυτούς που δολοφονούν ζωές που αναζητούν άσυλο.
Δεκέμβρης 2021, Χανιά, ενάντια στην εποχή των δολοφόνων!
Κατάληψη ROSA NERA & Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων