Ιούλιος 2019. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εκλέγεται με αυτοδυναμία. Βασικό σκέλος της προεκλογικής της εκστρατείας ήταν το δόγμα Νόμος και Τάξη. Το συγκεκριμένο δόγμα δεν είναι μια πρωτοτυπία της Νέας Δημοκρατίας, ούτε φυσικά αποτελεί Ελληνικό φαινόμενο. Αν και σαν ουσία εφαρμοσμένης κρατικής πολιτικής υφίσταται στη λογική οποιασδήποτε κρατικής διαχείρισης ιδεολογικοποιείται και διαφημίζεται κατά κόρον από συντηρητικές (κυρίως) κυβερνήσεις ανά το κόσμο. Σαν δόγμα ξεκίνησε να αναπτύσσεται στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του ’60 στον αντίποδα του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα. Με αφορμή τις συχνές εξεγέρσεις στα γκέτο των Aφροαμερικανών και γενικότερα την αυξανόμενη δυναμική των κινημάτων εκείνης της περιόδου (αντιπολεμικά, κινήματα Μαύρων κλπ) οι συντηρητικοί στις Η.Π.Α. άρχισαν να εφαρμόζουν το δόγμα Νόμος και Τάξη (Law And Order) ως μέσο προληπτικής (και όχι μόνο) αντιεξέγερσης με αποτέλεσμα συχνές δολοφονίες (κυρίως Αφροαμερικάνων προλετάριων) από αστυνομικά πυρά, αθρόες φυλακίσεις, ασφυκτική αστυνομική παρουσία σε φτωχογειτονιές, σκληρή καταστολή σε διαδηλώσεις, αναβάθμιση του κατασταλτικού πλαισίου σε επίπεδο νομοθεσίας και πολλά άλλα. Επίσης οι υπέρμαχοι του δόγματος στις Η.Π.Α. πολλές φορές στηρίζανε και τις διακρίσεις τύπου Απαρτχαιντ που ίσχυαν τότε στον Αμερικάνικο νότο.
Στον Ελλαδικό χώρο μπορούμε να δούμε δείγματα εφαρμογής του συγκεκριμένου δόγματος σε διάφορες χρονικές φάσεις αλλά πολύ χαρακτηριστικά την περίοδο 2006/07 όπου η εντεινόμενη αστυνομική βία υπό την κάλυψη της πολιτικής ηγεσίας (“οι αστυνομικοί έχουν ευαίσθητο νευρικό σύστημα”) οδήγησε στη εν ψυχρό δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ένα χρόνο μετά στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο δόγμα η αίσθηση ασφάλειας και τάξης είναι ο κεντρικός πυρήνας πολιτικής που πρέπει να εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Παράλληλα κυρίως από τα μεγάλα media διαμορφώνεται μια εικόνα ανασφάλειας και έξαρσης του εγκλήματος με σκοπό να δικαιολογήσει τα αυταρχικά μέτρα και την ασφυκτική παρουσία της αστυνομίας στις μητροπόλεις.
Τη τελευταία διετία με την εφαρμογή του συγκεκριμένου δόγματος από τη ΝΔ τα Εξάρχεια και γενικότερα το κέντρο της Αθήνας θυμίζουν στρατιωτική ζώνη, οι πορείες περιορίζονται και χτυπιούνται για ψύλλου πήδημα από τις δυνάμεις καταστολής, η αστυνομία ετοιμάζεται να εισέλθει στα πανεπιστήμια, οι φυλακές έχουν περάσει στη δικαιοδοσία του υπουργείου προστασίας του πολίτη και έχουν περιοριστεί δραστικά τα δικαιώματα των κρατουμένων, αλλάζει ο ποινικός κώδικας ως προς το αυστηρότερο και ακόμα και στον τομέα της πανδημίας τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί θεωρούνται από τα αυταρχικότερα για χώρες της Δύσης.
Μια αντίστοιχη εφαρμογή του Νόμος και Τάξη βιώνουμε το τελευταίο δεκαπενθήμερο με τους αθρόους πυροβολισμούς των μπάτσων εις βάρος παραβατικών προλετάριων οι οποίοι μάλιστα δεν φέρουν οπλισμό απλά προσπαθούν να διαφύγουν της σύλληψης. 08/10 09.00 το πρωί. Η αστυνομία εντοπίζει ένα κλεμμένο όχημα στη πλατεία Βάθης. Επι τόπου χωρίς καμία προετοιμασία στήνεται ενέδρα από την ομάδα ΔΙΑΣ. Σε λίγη ώρα και αφού ένας άνδρας επιβιβάστηκε στο όχημα και πήγε να ξεκινήσει, περικυκλώθηκε από αστυνομικούς και μετά από δευτερόλεπτα βρέθηκε γαζωμένος από σφαίρες επειδή προσπάθησε να παίξει το τελευταίο χαρτί της ελευθερίας του και να διαφύγει με το όχημα από τον κλοιό των μπάτσων. Αυτό το ομολογουμένως ακραίο γεγονός έπρεπε με κάποιο τρόπο να δικαιολογηθεί στα μάτια της “κοινής γνώμης”. Αμέσως τα συστημικά ΜΜΕ ξεκίνησαν να μιλούν για δολοφονική επίθεση στους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ στα τηλεοπτικά τους πλάνα δείχνουν ένα αμάξι κυριολεκτικά γαζωμένο από σφαίρες και μάλιστα σε σημεία που θα μπορούσαν να απωβούν μοιραία για τον οδηγό. Ταυτόχρονα ο ίδιος ο υπουργός Τάκης Θεοδωρικάκος δήλωσε κατά την επίσκεψη του σε “τραυματία” μπάτσο της ΔΙΑΣ ότι έδρασε “με ψυχραιμία, επαγγελματισμό και αποφασιστικότητα”. Η δήλωση του υπουργού είναι βαρύνουσας σημασίας καθώς πέρα από το ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονική ενεργεια των αστυνομικών σε ένα πολυσύχναστο δρόμο του κέντρου της Αθήνας, και μάλιστα σε ώρα αιχμής, δίνει και το ελεύθερο από εδώ και πέρα σε κάθε τσογλάνι που υπηρετεί στην ΕΛ.ΑΣ. να πυροβολεί στο ψαχνό κατά βούληση. 3 μέρες αργότερα 11/10 ομάδα ΟΠΚΕ καταδιώκει όχημα που δεν σταμάτησε σε σήμα για αστυνομικό έλεγχο στον Άγιο Παντελεήμωνα. Για άλλη μια φορά χωρίς τη παραμικρή απειλή πυροβολούν εναντίον των επιβαινόντων στο ΙΧ χωρίς ευτυχώς τον τραυματισμό κανενός. 20 Οκτωβρίου στη περιοχή της Καλαμπάκας στον νομό Τρικάλων μετά από καταδίωξη ΙΧ και με τη δικαιολογία πως πήγε να διαφύγει με επικίνδυνο τρόπο οι μπάτσοι γαζώνουν πάλι το όχημα.
Στις 23 Οκτωβρίου αυτό το κρεσέντο αστυνομικής βίας είχε τον πρώτο νεκρό. Στη περιοχή του Περάματος οι μπάτσοι εγκλώβισαν ένα κλεμμένο ΙΧ και το γάζωσαν με 38 σφαίρες. Αποτέλεσμα να εκτελεστεί εν ψυχρώ ένας 18χρονος ενώ ένας ανήλικος 16 χρονών νοσηλεύεται στο νοσοκομείο βαρύτατα τραυματισμένο. Πριν στεγνώσει το αίμα του νεκρού η κυβέρνηση δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη αναλαμβάνει για άλλη μια φορά την ευθύνη (“πολύ καλώς έδρασε η αστυνομία”).
Αξίζει να σταθούμε αρκετά στην εν ψυχρό εκτέλεση στο Πέραμα καθώς, ενώ στο παρελθόν έχουν συμβεί αρκετές δολοφονίες από αστυνομικούς σε πλήθος παραβατικών προλετάριων, είναι ίσως η μοναδική φορά που γαζώνονται με 38 σφαίρες από τουλάχιστον 5 όπλα μπάτσων άνθρωποι που αν είχαν συλληφθεί για το αδίκημα που διέπραξαν δεν θα έμπαιναν καν στη φυλακή αφού δεν θεωρείται μεγάλης “ποινικής αξίας”. Όπως αναφέραμε και παραπάνω η συγκεκριμένη δολοφονία δεν έρχεται σε νεκρό χρόνο. Είναι μια προαναγγελθείσα κρατική δολοφονία καθώς εδώ και 15 μέρες από επίσημα χείλη καλύπτονται αντίστοιχες δράσεις των αστυνομικών δυνάμεων (Μάρνης, Αγιος Παντελεήμωνας κλπ). Επίσης η κυβέρνηση έχει αναλάβει ξεκάθαρα χωρίς περιστροφές την πολιτική ευθύνη για όλες τις παραπάνω εγκληματικές πράξεις, με δηλώσεις μάλιστα ανώτερων κυβερνητικών στελεχών. Μας το λένε ευθέως όποιος δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις του κάθε ένστολου φονιά θα πυροβολείται και θα εκτελείται χωρίς δεύτερη σκέψη.
Εξάλλου όπως έγινε τώρα γνωστό, μετά και τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, 21 Σεπτέμβρη υπήρχε κι άλλος νεκρός μετά από καταδιώξη του από ομάδα ΔΙΑΣ πάλι στο Αιγάλεω, έπειτα από τροχαίο με τη μηχανή που οδηγούσε. Ένα περιστατικό που αν και αποτέλεσε αφορμή για εσωτερική εγκύκλιο σχετικά με τα πρωτόκολλα ως προς τις καταδιώξεις, δεν ακούστηκε τότε, δε μάθαμε το όνομα του δολοφονημένου, ούτε και τι ήταν αυτό που προκάλεσε την καταδίωξη του.
Μιλάμε επομένως για δύο κρατικές δολοφονίες μέσα σε έναν μήνα στα δυτικά προάστια Αττικής. Μια περιοχή των δυτικών προαστίων που παραδοσιακά αντιμετωπίζονται σαν «άντρο εγκληματικότητας» και όπου η αστυνομία, μέσω συγκεκριμένων εντολών που δέχεται από συντονιστικά κέντρα (όπως για παράδειγμα το ΑΤ Αιγαλέου όπου υπηρετεί και η ομάδα ΔΙΑΣ που συνεχίσε την καταδίωξη παρά τις αντίθετες εντολές του κέντρου επιχειρήσεων), δρα ανεξέλεγκτα απέναντι σε όσους κινήσουν οποιαδήποτε υποψία για οτιδήποτε, χωρίς να καν γίνεται γνωστό. Είναι στα δυτικά προάστια όπου η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας και η αντιμετώπιση του πληθυσμού με όρους εξαίρεσης έχει ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο. Εκεί όπου όλα τα αμάξια και οι μηχανές που κυκλοφορούν στο δρόμο από μια ώρα και μετά είναι ύποπτα, εκεί που οι παρέες νεαρών στα πάρκα και πλατείες δέχονται διαρκώς αστυνομικές παρενοχλήσεις με εξακριβώσεις και προσαγωγές, εκεί που ο πληθυσμός είναι ύποπτος επειδή υπάρχει και επειδή δεν έχει μεγάλο οικονομικό στάτους. Επειδή με λίγα λόγια είναι φτωχός. Το είδαμε και πρόσφατα με την επιλογή του κράτους να θέτει ολόκληρες περιοχές των ειδικών προαστίων σε απόλυτη καραντίνα και να επιβάλει απαγορεύσεις κυκλοφορίας με αμφίβολα επιδημιολογικά δεδομένα αντιμετωπίζοντάς το σύνολο του πληθυσμού των περιοχών αυτών ως μολυσματικό.
Χειρότερη αντιμετώπιση ωστόσο αντιμετωπίζουν οι κοινότητες Ρομά στα δυτικά προάστια (και αλλού όπου έχει κοινότητες Ρομά), μια αντιμετώπιση που δείχνει ότι στην κρατική αντίληψη νοούνται ως αναλώσιμος και ενοχλητικός πληθυσμός. Το κράτος κατατάσσει τον πληθυσμό των Ρομά στην ίδια κατηγορία αναλώσιμου πληθυσμού που κατατάσσει πρόσφυγες και μετανάστες προωθώντας έναν συστηματικό ρατσισμό εις βάρος τους μέσω των κρατικών οργάνων διαφόρων υπηρεσιών. Από αυτήν την εξίσωση, πέρα από το τι διαχείριση έχουν από την αστυνομία διαφορά περιστατικά παραβατικότητας ανάμεσα στους πληθυσμούς αυτούς, διακρίνεται μια γενικότερη κατάσταση εξαίρεσης που αφορά το πώς ζουν ευρύτερα αυτοί οι άνθρωποι, τι πρόσβαση έχουν στην αγορά εργασίας, τι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα έχουν αν τυχόν χρειαστούν και πως αντιμετωπίζονται και από μερίδες του υπόλοιπου πληθυσμού στο δημόσιο χώρο, δηλαδή με προκατάληψη, με απέχθεια, με ρατσισμό. Και είναι ακριβώς αυτή η συνθήκη που επιτρέπει στην περίπτωση τώρα του Περάματος να στηθεί ένα σκηνικό απόλυτης συγκάλυψης από όλο το μηχανισμό του βαθέως κράτους που επιβιώνει με κάθε κυβέρνηση καθώς είναι συνυφασμένο με την ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος. Το τετράγωνο αστυνομία, δικαστική μαφία, ΜΜΕ και μεγαλοδικηγόροι πήρε με την μια μπροστά με σκοπό τη διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων, τη δικαιολόγηση των φονιάδων και γενικώς την αντιστροφή της πραγματικότητας σε κάτι βολικό και εύπεπτο για τους παραπάνω μηχανισμούς. Πιο συγκεκριμένα η εν ψυχρό εκτέλεση ενός 20χρονου και ο βαρύς τραυματισμός ενός ανήλικου – και οι 2 άοπλοι – έχει παρουσιαστεί από τα συστημικά media ως μια αιματηρή συμπλοκή κατά την οποία υπήρξαν 7 τραυματίες μπάτσοι οι οποίοι για να γλυτώσουν τη ζωή τους αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τη “νόμιμη βία”. Παράλληλα σε πλήθος βίντεο φαίνονται οι ίδιοι “τραυματίες” να διαβιβάζουν στο κέντρο πως κανείς μπάτσος δεν έχει τραυματιστεί στο συμβάν. Ταυτόχρονα το θύμα παρουσιάζεται ως σεσημασμένος κακοποιός με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για σύλληψη του στα 14 του για κλοπές (!!!) με σκοπό να δικαιολογηθεί η ακραία αντίδραση των μπάτσων ενώ χρησιμοποιείται ως επιβαρυντικό στοιχείο το γεγονός ότι οι επιβαίνοντες στο αμάξι είναι Ρομά για να ερεθίσουν τα ρατσιστικά αντανακλαστικά συγκεκριμένων ακροατηρίων.
Δε ξέρουμε πως θα αντιδράσει σε αυτή την περίπτωση ο δικαστικός μηχανισμός. Δεν έχουμε μαντικές ιδιότητες να γνωρίζουμε αν θα γίνει μια προσεκτική διαχείριση για την διατήρηση ισορροπιών ή όχι. Έχουμε μνήμη και θυμόμαστε καλά τις τόσες ατιμώρητες κρατικές δολοφονίες που δεν πήγαν καν στις αίθουσες των αστικών δικαστηρίων. Επίσης θυμόμαστε τις εκατοντάδες απαλλαγές στις υποθέσεις που για τα μάτια του κόσμου κατέληξαν να δικαστούν. Όπως θυμόμαστε και το σπάσιμο των ισοβίων στη πιο χαρακτηριστική περίπτωση κρατικής δολοφονίας των τελευταίων ετών. Τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα.
Πέρα όμως από τη συγκάλυψη αυτή κάθε αυτή παρατηρούμε και τη διαδικασία ηθικής νομιμοποίησης αυτής της δολοφονίας στο όνομα υπεράσπισης της ιδιοκτησίας, τοποθετώντας το υποτιθέμενο, για τη δημοκρατία, ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ζωής πιο χαμηλά στην ιεραρχία των αξιών, από ένα κλεμμένο αμάξι. Η ηθική νομιμοποίηση αυτή στηρίζεται στην δόμηση μιας επιχειρηματολογίας που λέει ότι αν κλέβεις, αν δεν υπακούς σε σήμα για έλεγχο, αν προσπαθείς να διαφύγεις, έχεις συμφιλιωθεί με την προοπτική του θανάτου, που εσύ εξάλλου θα έχεις προκαλέσει στον εαυτό σου, η ίδια δηλαδή επιχειρηματολογία που επιχείρησε να ξεπλύνει και τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Πρόκειται ουσιαστικά για την ακραία έκφανση της νομιμοφροσύνης που στο όνομα της προστασίας της ιερής ιδιοκτησίας αποδέχεται τη δολοφονία άοπλων ανθρώπων επειδή «πήγαιναν γυρεύοντας». Τέλος δεν πέσαμε από τα σύννεφα μαθαίνοντας πως το δικηγορικό γραφείο του Κούγια ανέλαβε την υπεράσπιση των ένστολων φονιάδων. Οι προσβάσεις που έχει το συγκεκριμένο σκουπίδι στα δικαστικά γραφεία θα καλύψουν και τη παραμικρή τρύπα που ίσως προκύψει ώστε να απαλλαγούν σίγουρα και οι 7 από οποιαδήποτε κατηγορία.
Από όλα τα παραπάνω συνάγεται ένα βασικό συμπέρασμα. Έχουμε πόλεμο. Μας το λένε κατάμουτρα πως οποιοσδήποτε παρακούει εντολές θα αντιμετωπίζεται ως στόχος σκοποβολής από τους ένστολους δολοφόνους. Για εμάς το σίγουρο είναι πως η κύρηξη πολέμου δεν αντιμετώπιζεται με προσευχές. Ο πόλεμος απαντιέται με πόλεμο, με οργάνωση γεγονότων που θα προκαλέσουν πολιτικό κόστος το οποίο θα τους βάλει φρένο και θα αναδιπλωθούν. Το ζήσαμε πριν από ένα 6μηνο όταν μετά από ένα μεγάλο διάστημα έξαρσης περιστατικών αστυνομικής βίας με αποκορύφωμα το περιστατικό της Νέας Σμύρνης ξέσπασαν εξεγερτικά γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα την αλλαγή του επιχειρησιακού σχεδίου της ΕΛ.ΑΣ. το επόμενο διάστημα.
Είναι επιτακτικό να ορθώσουμε ανάχωμα, ηθικό-ιδεολογικό-υλικό απέναντι στην καλπάζουσα αστυνομική επιθετικότητα στους δρόμους των πόλεων και στην οποιαδήποτε αποδοχή αυτή έχει, από όπου κι αν αυτή προέρχεται.
Είναι επιτακτικό να συνεχίζουμε να λέμε πως η αστυνομία είναι έμμισθοι δολοφόνοι της εξουσίας, πως η ασφάλεια των «νοικοκυριών» είναι βαμμένη με αίμα, ότι οι ζωές όσων δεν πειθαρχούν στις αστυνομικές προσταγές δεν είναι αναλώσιμες, και ότι δε θα επιτρέψουμε να είναι.
Είναι επιτακτικό να ξαναβγούμε στους δρόμους και να ταρακουνήσουμε την πόλη με το σύνθημα Μπάτσοι Δολοφόνοι και να δώσουμε τις ηχηρές εκείνες απαντήσεις που χρειάζονται για να μπει φρένο στην πολιτική τρομοκρατίας που ασκείται το τελευταίο διάστημα.
Μέχρι και την τελική καταστροφή αστυνομίας, και του κράτους και καπιταλισμού που αυτή υπηρετεί.
Για όλα αυτά λοιπόν καλούμε:
σε στήριξη της σημερινής πορείας στα Προπύλαια στις 18.00 και σε συγκέντρωση πορεία στη γειτονιά του Αιγαλέου (προσυγκέντρωση Ιερά Οδός είσοδος μπαρουτάδικου)
Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στις κρατικές δολοφονίες