“…Η ιστορία του μικρού Τζότζο, που, επειδή δεν τόλμησε να σκοτώσει ένα κουνελάκι μπροστά στους αιμοδιψείς και ευπειθείς συνομηλίκους του στη μιλιταριστική κατασκήνωση, του κόλλησε το κοροϊδευτικό παρατσούκλι «Τζότζο Κούνελος», ανακαλύπτει πως η μητέρα του κρύβει στο σπίτι μια έφηβη Εβραία, την Έλσα Κορ. Η συνάντησή του μαζί της τον σοκάρει: η πίστη του στο δόγμα του Χίτλερ είναι τόσο ακλόνητη ώστε ο καλύτερός του φίλος είναι ο επινοημένος Αδόλφος αυτοπροσώπως, που εμφανίζεται σε καίριες στιγμές, σε ελαφρώς φαιδρή εκδοχή, τον συμβουλεύει, τον επαινεί και τον μαλώνει.

Η προβολή του ηγέτη από το μυαλό ενός μικρού παιδιού φοράει ανάλογη συμπεριφορά και η ταινία του Τάικα Γουαϊτίτι, που υποδύεται τον Χίτλερ κεφάτα και εξωφρενικά, μοιάζει να οδηγείται από τα χέρια ενός έφηβου, προβληματισμένου και απλοϊκού ταυτόχρονα, που διαπιστώνει απρόθυμα την αφύπνιση του ερωτισμού και της ανθρωπιάς.

Η αποδόμηση των στερεοτύπων μέσα από τον διάλογο του Τζότζο με την οικόσιτη αντίπαλο αλλά και τη σπλαχνική και συχνά τεταμένη μητέρα του (Σκάρλετ Τζοχάνσον) διαρκεί τόσο ώστε να δημιουργηθεί στενή σχέση, μια σταδιακά εγκάρδια τριβή με διαστάσεις και συνέπειες που θα αλλάξουν τη ζωή του πιτσιρικά ριζικά, και όχι πάντα αναμενόμενα…”