Σήμερα 9/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση έξω από το στρατοδικείο Λάρισας όπου κρεμάστηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα για την ολική άρνηση στράτευσης του συντρόφου Ζ.Ν.
Το κείμενο του συντρόφου:
Στις 12 Φεβρουαρίου 2020 έλαβα ένα χαρτί από την στρατολογία το οποίο με ενημέρωνε ότι έχω κριθεί ανυπότακτος και πως μου έχει επιβληθεί το πρόστιμο των 6.000 ευρώ, καθώς ο στρατός παρέλειψε να με ειδοποιήσει ότι παρουσιάζομαι. Hδη συνειδητά δεν είχα περάσει περιοδεύον, μια διαδικασία που περνάς στο 18ο έτος της ζωής σου και η οποία αποσκοπεί στην συμπλήρωση του δελτίου απογραφής. Στις 11 Μαρτίου 2020 μου ήρθε εκ νέου κλήτευση από το στρατό προκειμένου να εκτίσω την στρατιωτική μου θητεία, όπου δεν παρουσιάστηκα. Καλέστηκα λοιπόν να υπηρετήσω τη ”μητέρα” πατρίδα, να εκπληρώσω το πατριωτικό μου καθήκον, να πειθαρχήσω, να υπακούσω και να ολοκληρωθώ ως άντρας…
Καλέστηκα, σε μια συγκυρία όπου το ελληνικό, το τούρκικο κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση, και όλη η ‘πολιτισμένη Δύση’, αυτοί που επενδύουν σε έναν πόλεμο στη Μέση Ανατολή, μεταφέρουν αυτόν τον πόλεμο στα σύνορα προς τους χιλιάδες μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι εκεί. Στρατός και κάθε είδους μπάτσοι, υλοποιώντας τις διακρατικές συμφωνίες θανάτου, βρίσκονται σε επιφυλακή στρέφοντας όπλα και άλλες τόσες σύγχρονες τεχνολογίες προς τους/τις μετανάστ(ρι)ες. Οι βασανισμοί και οι θάνατοι στα σύνορα κανονικοποιούνται από τον εθνικιστικό-πατριωτικό παροξυσμό στον οποίο επενδύουν κράτη και ΜΜΕ, παρουσιάζοντας τους/τις μετανάστ(ρι)ες ως ‘’εισβολείς’’ και ‘’εθνική απειλή’’. Καλέστηκα σε μια συγκυρία που είχαν σταλεί ειδοποιητήρια, σε περίπτωση ‘’έκτακτης επιστράτευσης’’, για το πού θα παρουσιαστούν οι Έλληνες πολίτες – περιφρουρητές της εθνικής ομοιογένειας. Όσοι νοιάζονται για ‘’το κάλο αυτού του τόπου’’ κουνώντας καταφατικά το κεφάλι στα πατριωτικά καλέσματα (είτε αυτά οργανώνονται από κρατικές δομές είτε από τοπικούς ρατσιστικούς βόθρους) είναι συνένοχοι στον πόλεμο, έναν πόλεμο που μπορεί να ξεχάστηκε ηθελημένα από τα συστημικά ΜΜΕ εν μέσω πανδημίας, αλλά συνέχισε να εκτυλίσσεται.
Όσοι δεν πάνε στρατό λέγονται ανυπότακτοι… Εκείνοι που πάνε πώς λέγονται;
Ο στρατός διαχρονικά αποτελεί εργαλείο των ισχυρών για την επιβολή των εκάστοτε συμφερόντων τους , είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά του έθνους κράτους. Ήταν, είναι και θα είναι μια πολεμική μηχανή που ως μόνο της στόχο έχει την διασφάλιση της ευημερίας για τους κυρίαρχους. ‘’Οπλισμένος’’ με εθνικιστικά παραμύθια και θρύλους ‘ενώνει’ τους ανθρώπους κάτω από το πέπλο μιας πατρίδας, προσπαθώντας να κάνει αόρατες τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες που βρίσκονται εντός της. Φέρεται ως προστάτης του Έλληνα πολίτη, όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα πεδίο επένδυσης και διασφάλισης ιδιωτικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι θεσμοί συσπειρώνονται γύρω από την αναβάθμιση των κρατικών τεχνολογιών πολέμου και της στρατιωτικοποιημένης επιτήρησης: ερευνητικά προγράμματα Πανεπιστημίων, ιδιωτικές εταιρείες, ευρωπαϊκές επιτροπές ελέγχου της στρατιωτικής ετοιμότητας και εξοπλισμού της χώρας (συνθήκη Sengen), παγκόσμια δίκτυα στρατιωτικής επέμβασης για τη διασφάλιση γεωπολιτικών συμφερόντων (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ). Σε αυτά τα πλαίσια, όπου η πολεμική μηχανή μετατρέπεται σε πρόσφορο έδαφος κέρδους, το κράτος προβαίνει στην συρρίκνωση των δομών πρόνοιας ενώ ταυτόχρονα δίνει αναρίθμητα κονδύλια σε στρατό και αστυνομία.
Και όλα αυτά σε μια χώρα που φέρεται ως φτωχή, τίμια και αιώνιο θύμα μεγαλύτερων δυνάμεων ή άλλων εχθρικών γειτονικών κρατών , ξεχνώντας ότι τα σύνορά της, όπως και κάθε σύνορο που υπάρχει στον πλανήτη, περιχαράχθηκαν με σφαγές, γενοκτονίες, πολέμους. Οι διπλωματίες, οι διακρατικές συνεργασίες, η συμμετοχή της σε υπερ-εθνικούς θεσμούς(όπως η Ε.Ε.) και οι πολιτικές δικτυώσεις που προέκυπταν διαχρονικά προς όφελος της Ελλάδας κατασκευάζουν το αφήγημα της κρατικά/εθνικά συγκροτημένης ‘’ελληνικότητας’’ ως το “λίκνο του δυτικού πολιτισμού και σκέψης’’ και βασίζονται στην στρατιωτική της τοποθεσία στον παγκόσμιο χάρτη. Η επιλεκτική μνήμη ουδετεροποιεί/παραπλανεί την θέση της Ελλάδας, παρουσιάζοντάς την ως ένα ‘’ειρηνικό-αμυντικό’’ κράτος και αποκρύπτει τα όσα έχει διαπράξει και διαπράττει ακόμα. Στην πραγματικότητα οι Έλληνες διαμοιράζονται μια ιδιαίτερα πολεμοχαρή κουλτούρα, καθώς ενσωματώνουν στην κυρίαρχη, εθνική τους αφήγηση με υπερηφάνεια τις αρχαιοελληνικές μιλιταριστικές – επεκτατικές δομές-κοινωνίες και δε διστάζουν ακόμη να σφετεριστούν τη φιγούρα του Μ. Αλέξανδρου, μέγα κατακτητή-σφαγέα της Ανατολής και της Ασίας , τον οποίο ουκ ολίγες φορές ο ελληνικός βόθρος, επικαλείται ως αυτός που διέδωσε τα μεγάλα ελληνικά ιδεώδη και πολιτισμό. Η ιστορία τους εμφανίζεται έτσι σαν εγγυητής της φυλετικής ανωτερότητάς τους και δημιουργεί μια νοσταλγική διάθεση προσάρτησης των ‘’χαμένων εδαφών , φυσικοποιώντας στο κοινωνικό φαντασιακό, τον πόλεμο και τον επεκτατισμό.
Το φαντασιακό του ‘ειρηνικού-αμυντικού’ ελληνικού κράτους, έρχεται να διαψεύσει και ο μεγάλος αριθμός ΝΑΤΟικών βάσεων που βρίσκονται διάσπαρτες στη χώρα. Αυτές οι βάσεις πολλές φορές είχαν και έχουν το ρόλο του ορμητηρίου από όπου γίνονται επεμβάσεις σε εμπόλεμες ζώνες ή προετοιμάζονται γι’ αυτές, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αντίστοιχα Έλληνες στρατιώτες έχουν σταλεί ως μισθοφόροι σε αυτές. Επομένως η Ελλάδα είναι άμεσα συνένοχη για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, καθώς και για τις προσφυγικές ροές που είναι απόρροια των πολέμων αυτών.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό του στρατού είναι ότι αποτελεί εγγυητή της εθνικής ομοιογένειας. Από την μια αναπαράγει τα εθνικά ιδεώδη ,στήνοντας διάφορες τελετουργίες επιβεβαίωσής τους και ανύψωσής τους ως κοινά αξιακά, όπως οι παρελάσεις, και από την άλλη όταν όλες οι άλλες δυνάμεις διασφάλισης του δόγματος της εθνικής-κρατικής τάξης και ασφάλειας αποτυγχάνουν, επεμβαίνει επαναφέροντας την κανονικότητα. Τα πραξικοπήματα και άλλες μορφές παρέμβασης του στρατού έχουν ιστορικά αποτελέσει τις δικλείδες ασφαλείας των κρατών που βρίσκονται σε κρίση. Ο στρατός έρχεται μετά την οικογένεια ,την εκκλησία, το σχολείο, τη μισθωτή σκλαβιά, για να σε κάνει υποχείριο και ουσιαστικά να αποτελειώσει το έργο της κρατικής μηχανής, μέσω της πλήρους καθυπόταξης της ζωής, του σώματος και των επιθυμιών σου.
Κανένα έθνος δεν υπηρετώ, μη σώσω και γίνω ποτέ μου αρσενικό
O στρατός, έχει συμβάλει στην οικοδόμηση της εθνικής ομοιογένειας του ελληνικού κράτους και σφυρηλατεί την έμφυλη και σεξουαλική τάξη καθώς το φύλο και η σεξουαλικότητα δεν αποτελούν επιπρόσθετα, αλλά συγκροτητικά στοιχεία του μιλιταρισμού. Ο στρατός έχοντας ενσωματώσει και αναπαράγοντας και ως δομή και ως θεσμός, πλήρως τα πρότυπα και τις νόρμες της ετεροκανονικότητας- πατριαρχίας, οριοθετεί και επιβάλλει στο πρόσωπο του άνδρα στρατιώτη το πρότυπο της κυρίαρχης αρρενωπότητας. Έτσι, εκτυλίσσεται και η κρατικά ενορχηστρωμένη μυθολογία του άντρα προστάτη και υπερασπιστή της πατρίδας. Τα αγόρια, από μικρή ηλικία, γαλουχούνται στο να είναι σκληρά, να μη φέρονται ‘’σαν κοριτσάκια’’, να απεμπολήσουν κάθε στερεοτυπικά ‘’θηλυπρεπή’’ συμπεριφορά, την ίδια στιγμή που εξοικειώνονται με το αλφαβητάρι της βίας και τις εικόνες του πολέμου. Ουσιαστικά τους ασκούνται πιέσεις στο να δομήσουν την έμφυλη τους θέση, ως το κυρίαρχο και δυνατό φύλο. Το απόλυτα πειθαρχημένο σώμα του άνδρα στρατιώτη, έχει συνδεθεί άμεσα με τη δύναμη, το θάρρος, την ικανότητα, την πυγμή και τον ηρωισμό που οφείλει να αποδεικνύει και να παρέχει στην πατρίδα, αναπτύσσοντας μια επιθετική αρρενωπότητα, έτοιμη να συγκρουστεί με τους ‘’εσωτερικούς’’ και ‘’εξωτερικούς’’ εχθρούς που ‘’απειλούν’’ τη φαντασιακή ομοιογένεια του εθνικού κορμού. Όλα αυτά φαντάζουν εικόνες και μετέπειτα ρόλοι που οφείλουμε να φέρουμε εις πέρας χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής. Το στρατόπεδο μετουσιώνεται σε κάτι παραπάνω από το μέσο της κυριαρχίας, γίνεται ο θεσμός που μορφοποιεί τον κοινωνικό ιστό καθορίζοντας το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας και επισφραγίζοντας την ελληνική λεβεντιά. Η δομή του, με όλες τις ιεραρχίες και τεχνολογίες πειθάρχησης που αναπτύσσονται εντός της, έχει ως βασικό στόχο την μετατροπή της σε πεδίο βολής της θηλυκότητας και συνεχής επιβεβαίωσης μιας επιθετικής αρρενωπότητας.
Όταν λοιπόν η πατρίδα μας κλείνει το μάτι με μιλιταριστικά υπονοούμενα, δεν έχουμε παρά να τη σαμποτάρουμε με όλα τα μέσα, οξύνοντας τον πόλεμο που εκτυλίσσεται στο εδώ και στο τώρα ενάντια σε κράτος, καπιταλισμό, ετερο-πατριαρχία, φασίστες και καραβανάδες .
Να μην πειθαρχήσουμε στις προσταγές τους και στις προσδοκίες της οικογένειας Να μην προστατέψουμε τις αξίες του έθνους που ποτέ δεν χωρέσαμε και ούτε θα θέλαμε Να μην γίνουμε κρέας για τις οβίδες τους
Να αντισταθούμε και να αντιπαρατεθούμε με όλα τα μέσα σε κάθε πεδίο Να αυτοοργανωθούμε σε κάθε γειτονιά
Να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς όσους/ες/α βάλλονται από το υπάρχον
Να αναταράξουμε τα νερά της επιβεβλημένης κανονικότητας Να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα…
ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ – ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
Ανυποχώρητος αγώνας για την ολική απελευθέρωση των ανθρώπων, των υπόλοιπων ζώων και της γης έως την αναρχία
Ολικός Αρνητής Στράτευσης Ζ.Ν.