Η Δήμητρα στα 14 είπε στους γονείς της ότι ήταν κορίτσι. Εκείνοι την έκλεισαν σε ίδρυμα. Στα 20 έφυγε για την Αθήνα όπου βρέθηκε να κοιμάται στα παγκάκια. Στη Συκαμιά επέστρεψε πέντε χρόνια αργότερα όπου έμεινε να φροντίζει την άρρωστη μητέρα της. Όταν εκείνη πέθανε, άρχισε να φορά γυναικεία παντελόνια και μπλούζες και μόλις το 2014 έβαλε για πρώτη φορά φόρεμα δημοσίως. Το 2015 όταν εκατοντάδες βάρκες έβγαιναν στις ακτές της Σκάλας Συκαμιάς και το νησί είχε γεμίσει δημοσιογράφους από όλο τον πλανήτη, η εικόνα της να τριγυρίζει θλιμμένη με το αγαπημένο της ροζ φόρεμα, έκανε κάποιους -και εμάς μαζί, να ενδιαφερθούν και για την σκληρή ιστορία της.

Εύχομαι να βρεθεί γρήγορα η πσυχούλα και να είναι καλά.

Η Δήμητρα είχε δώσει αγάπη και θαλπωρή σε πρόσφυγες και όσους την χρειάζονταν, αλλά δεν έλαβε παρά μίσος και φθόνο στην γενέτειρα της. Ανήλικοι με τις ευλογίες και την ανοχή των γονιών τους έμπαιναν στο σπίτι της, κατέγραφαν και αναδημοσιεύαν με τα κινητά τους την χλεύη και την κοροϊδία τους.

Η Δήμητρα για αδιευκρίνιστο ακόμα λόγο νοσηλευόταν στο Δρομοκαΐτειο μετά από αυτές τις επιθέσεις.

Η Δήμητρα εξαφανίστηκε από τις 6 Απριλίου.

Για αδιευκρίνιστο ακόμα λόγο η ειδοποίηση εξαφάνισης βγήκε μόλις χθες

J. V., fb