Το κάλεσμα για τις 15 Μάη!

Να ανοίξει η αυλή, να αποχωρήσει η Αστυνομία από τον Λόφο Καστέλι!

Στις 5 Απριλίου, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera επέστρεψε και ανασυγκροτήθηκε στον χώρο της: το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών (ΠΕΦ).

Μετά το κινηματικό φθινόπωρο που ακολούθησε την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά, με πλήθος μαζικών δράσεων ενάντια στην εκκένωση, ήρθε ένα νέο lockdown τον χειμώνα.

Ήταν μια περίοδος όπου (για να χρησιμοποιήσουμε χωρίς περιστροφές τον λόγο της αφίσας του «ΠΕΦ» της συγκέντρωσης της 10ης Δεκέμβρη) η «ακροδεξιά κυβέρνηση των καθαρμάτων», έχοντας ακέραιη την ευθύνη για 100 νεκρούς από την πανδημία ημερησίως λόγω υπο-χρηματοδότησης και υπο-στελέχωσης της υγείας, επιχείρησε παράλληλα να αλώσει κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση. Για να το πετύχει, επιχείρησε να καταστείλει κάθε αντίσταση και διεκδίκηση.

Οι εξουσιαστές, έχοντας εξοπλιστεί με νέες μονάδες αστυνομίας και έχοντας εξαγοράσει και έναν στόλο από ρατσιστές δημοσιολόγους των ΜΜΕ, πιθανόν να ένιωσαν πως δεν θα χρειαστεί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα τους:

Εγκλήματα που αφορούν στα πεδία της εργασίας {με τις χιλιάδες απολύσεις και τα επιδόματα πείνας}, στην εσκεμμένη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας {που οδήγησε σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, όπως έχουν τεκμηριώσει επανειλημμένως τα σωματεία των εργαζόμενων στην υγεία}, στην διάλυση της ίσης πρόσβασης στην παιδεία {παρά τα αιτήματα των μαθητ(ρι)ών των εκπαιδευτικών και εργαζόμενων στην καθαριότητα των σχολείων για προσλήψεις και επιτάξεις χώρων}, στον πόλεμο ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες και προσφύγ(ισσ)ες, και στην κρατική βία της αστυνομίας. Για όλους τους παραπάνω λόγους, στα Χανιά, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Rosa Nera, μαζί με άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, παρέμεινε οργανωμένα και με μέριμνα της μίας για τον άλλο στους δρόμους της αντίστασης. Υποστήριξε με κόστος, και παρά τις συλλήψεις, την κρατική βία και την προσπάθεια τρομοκρατίας, κάθε αντίσταση ενάντια στις νέες μορφές της βαρβαρότητας και – μαζί με τον κόσμο του τοπικού κινήματος – κατάφερε να διαδώσει έναν λογικό, εργατικό και κοινωνικό λόγο, μέσα σε όλες τις γειτονιές της πόλης.

Σήμερα, η κυβέρνηση των εκμεταλλευτών και των ρατσιστών, μας «χαρίζει» έναν καλοκαιρινό προαυλισμό, με αποκλειστικό γνώμονα πάλι τον τουρισμό και τα κέρδη των λίγων και «ημέτερων», μέσα από την εκμετάλλευση της φτηνής εργασίας που έφερε η κρατική διαχείριση της πανδημίας. Παράλληλα με το άνοιγμα του τουρισμού, συνεχίζεται το βάρβαρο έργο των αποκλεισμών πρόσβασης στην παιδεία και την υγεία, η αύξηση του ωραρίου στο 10ωρο πλέον και η μείωση των μισθών/ αποζημίωση υπερωριών με τις εξαγγελίες Χατζηδάκη, ενώ αναγγέλλονται νέες πραξικοπηματικές νομοθετικές πρωτοβουλίες του «αναβαθμισμένου» νεοφασίστα Βορίδη που φέρνουν καινούργιες ρατσιστικές και ταξικές διακρίσεις και αποκλεισμούς από τα πολιτικά δικαιώματα της δεύτερης γενιάς μεταναστών που κατοικούν μόνιμα στην χώρα.

Η εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera συνδέεται με την μάχη ενάντια στις πολιτικές αυτές, καθώς αποτελεί εμβληματικό γεγονός τόσο του κρατικού αυταρχισμού όσο και των συλλογικών αντιστάσεων ενάντια στις πολιτικές αυτές αλλά και ενάντια στους ρατσιστικούς όχλους που τις υποστήριξαν. Οχτώ μήνες μετά την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, ο αστυνομικός αποκλεισμός της αυλής και των κτιρίων συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων.

Στην τωρινή συγκυρία, η αστυνομική παρουσία στο Λόφο πέρα από κρατική εγγύηση της υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων, συμπίπτει και με την συνολικότερη αστυνομική διαχείριση της covid- 19 στην πόλη των Χανίων.

Αυτό γιατί οι κοινωνικές δυναμικές που ανθίζουν όταν οι άνθρωποι συναποφασίζουν και αυτοοργανώνονται, μπορούν να αποτελέσουν αγκάθι στην κυβερνητική επιδίωξη για αύξηση της επιτήρησης και της υποτίμησης της εργασίας και της ζωής.

Σε μία πόλη ολοένα και πιο αφιλόξενη για τις κοινωνικές ομάδες που ζουν και εργάζονται σε αυτήν, ο κατεξοχήν ελεύθερος σε πρόσβαση και ανοιχτός σε ανησυχίες χώρος περιφράσσεται με γνώμονα την κερδοφορία κάποιων λίγων λαμόγιων.

Απέναντι σε αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες, το αίτημα της ανοιχτής αυλής αφορά τη διεκδίκηση ενός δημόσιου χώρου, ενός χώρου ουσιαστικής κοινωνικοποίησης που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της κοινωνικής συνοχής μίας πόλης. Και βέβαια, μίας αυλής για την ελεύθερη και αμεσοδημοκρατική πολιτική και πολιτιστική ζύμωση και δημιουργία. Μιας αυλής φιλόξενης και ασφαλούς στην πολιτική συμμετοχή των μειονοτήτων, ενάντια σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αποκλεισμό.

Το άνοιγμα της αυλής της Rosa Nera λοιπόν, συνδέει τις αγωνίες για την καθημερινότητα στην ζωή της πόλης με την μέριμνα για το πως θα οργανωθεί το τοπικό κίνημα, οι διεκδικήσεις και οι απαντήσεις κοινωνικής λογοδοσίας ενάντια στα εγκλήματα της δολοφονικής, αντεργατικής και αντικοινωνικής ακροδεξιάς διαχείρισης της πανδημίας.

Η πρόσκληση είναι, όπως πάντα ήταν στην παράδοση της Κατάληψης Rosa Nera, ανοιχτή σε όλους και όλες. Να ανοίξουμε την αυλή και τον δημόσιο χώρο, να δημιουργήσουμε χώρους ισότητας, δημιουργίας, αγώνα για δικαιοσύνη.

Να βαδίσουμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Για τα ζητήματα της αυτοδιαχείρισης όλων των πολιτικών ζητημάτων, για τους ελεύθερους χώρους, για το άσυλο και την αντίσταση του φοιτητικού κινήματος, για την μάχη ενάντια στην εργαλειακή αντιμετώπιση της ζωής και της πανδημίας για τα κέρδη των λίγων.

Αντίσταση Αυτό-οργάνωση Αλληλεγγύη

Όλα για όλους, η Άνοιξη δική μας!

– Σάββατο 15/5 –

Πορεία με κοινωνικό αίτημα:

Να αποχωρήσει η Αστυνομία από τον Λόφο Καστέλι!

Να ανοίξει η Αυλή της Rosa Nera!

Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera,

στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών