Ο νόμος που ψηφίστηκε εντείνει τους ταξικούς διαχωρισμούς θέτοντας ταξικά κριτήρια στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω των βάσεων εισαγωγής και των ορίων φοίτησης. Στοχεύει στην απονέκρωση και πολιτική αποστείρωση των πανεπιστημίων καθώς και στην περεταίρω εμπορευματοποίηση και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας εντός τους. Ακόμα, επιχειρεί να διασφαλίσει την διεξαγωγή της έρευνας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα κράτους και αφεντικών, και ενισχύει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς τους (στρατό, αστυνομία). Η κρατική προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ έχει χτίσει το αφήγημα πως τα πανεπιστήμια αποτελούν «εστίες ανομίας» που χρήζουν αστυνομικής επιτήρησης. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αστυνομία έρχεται για να διασφαλίσει την αποστείρωση των πανεπστημιακών χώρων (μέσω πειθαρχκών, διαγραφών, τραμπουκισμών και συλλήψεων) από κάθε μορφής πολιτική δραση, καταπνίγοντας οποιοδήποτε αγώνα και εξεγερσιακό γεγονός πάει να γεννηθεί εντός τους, και σε καμία περίτωση δεν έρχεται για να μας «προστατέψει». Άλλωστε, ο ρόλος της αστυνομίας διαχρονικά είναι να προασπίζεται τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου, στοχοποιώντας και να καταστέλοντας τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιδρά στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση.

Απέναντι στο καθεστώς ελέγχου, πειθάρχησης και επιτήρησης που πάει να μας επιβληθεί να απαντήσουμε δίνοντας ζωή στους πανεπιστημιακούς χώρους και τις σχολές μας και μετατρέποντας τες σε αυτοοργανωμένα κέντρα αγώνα.

10, 100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΕΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΣ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠ’ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ