ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΔΕ “ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ” (3)

Έχει έρθει καταιγίδα για τα αγαπημένα μας βουνά: μια καταιγίδα αναπτυξιακών έργων και επενδύσεων, που δε θα ποτίσουν τη γη με νερό, αλλά με μπετό και τοξικά μέταλλα.

Η κυβέρνηση πιστή στο δόγμα του ΣΟΚ με την ψήφιση του άρθρου 219 που περιλαμβάνεται σε ένα νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις επιτρέπει να γίνονται έργα σε περιοχές Natura 2000.Συγκεκριμένα, προβλέπει «υπο-περιοχές προστασίας στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων» με στόχο την κατάργηση της πραγματικής προστατευόμενης περιοχής. Ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο συγκροτήθηκε καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε., για την απουσία θεσμοθέτησης μέτρων διατήρησης για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, το άρθρο 219 αυξάνει το χάσμα από κάθε προστατευτική πολιτική. Ουσιαστικά, ο φορέας υλοποίησης του έργου επανάπροσδιορίζει το καθεστώς προστασίας της περιοχής ενώ η διαδικασία δημοπράτησης των έργων ξεκινάει πριν την έκδοση των περιβαλλοντικών όρων. Είναι απλό, το νέο νομοσχέδιο αποτελεί ταφόπλακα για το τοπίο και την άγρια ζωή.

Την ίδια στιγμή η αιολική βιομηχανία εξαπλώνεται ραγδαία, καθώς αμέτρητες νεοσύστατες εταιρείες που βρίσκονται υπό την ηγεμονία κολοσσών όπως η Τέρνα, η Ελάκτωρ, η EnelGreenPower αλλάζουν ονόματα και διευθύνσεις, έτσι ώστε να επωφεληθούν από τη μικρή φορολογία και το δημόσιο και ευρωπαϊκό χρήμα. Μόνο μέσα στον μήνα Δεκέμβριο του 2020, κατατέθηκαν στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) περίπου 2.000 αιτήσεις για αδειοδοτήσεις «ΑΠΕ» που αφορούν βιομηχανικά εργοστάσια αιολικών, φωτοβολταϊκών και υδροϋλεκτρικά φράγματα. Ωστοσο, παρ’ όλη την αδιαφάνεια των διαδικασιών αδειοδότησης κατά τόπους και τη μηδενική δημόσια διαβούλευση, αφού οι περιφέρειες, οι κάτοικοι και οι ιδιοκτήτες γαιών των υπό αδειοδότηση περιοχών δεν ενημερώνονται καν για τα μελλοντικά έργα, έχει στηθεί ένα αρκετά μεγάλο δίκτυο ανθρώπων που καταγράφουν και χαρτογραφούν τα στάδια και τις γραφειοκρατικές εξελίξεις ανά τόπους. Η χαρτογράφηση αυτή αποδεικνύεται ένα από τα βασικότερα εργαλεία των τοπικών αντιστάσεων, τα τοπικά κινήματα μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν τους χάρτες για να στήνουν τις αντιστάσεις τους.

Ο νους μας είναι στα βουνά. Ο κατάλογος των βουνών που θα κατακρεουργηθούν ολοένα και μεγαλώνει. Τα Βαρδούσια, η Μικρή Ζήρεια, το Μαίναλο, η Οίτη, το Βέρμιο, η Γραμμένη-Οξιά. Μέσα στον Φεβρουάριο νέες αιτήσεις έγιναν σε περιοχές του Ολύμπου, της Ροδόπης, του Παρνασσού, του Ψηλορείτη, στα Λευκά Όρη, στην Δίρφη, στον Κιθαιρώνα, στο όρος Πατέρα. 

Εν μέσω πανδημίας, από πέρυσι τον Μάϊο έχουν τεθεί σε λειτουργία μέτρα επιτάχυνσης των διαδικασιών βιομηχανοποίησης των φυσικών τόπων και ελαχιστοποίησης του καθεστώτος προστασίας. Το στάδιο της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων πλέον ξεπεράστηκε για χάρη της ταχύτερης ανάπτυξης και καλωδίωσης ως και των τελευταίων ανέγγιχτων περιοχών. Οι επιτροπές των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών υποστελεχώθηκαν κι έχασαν τα καθήκοντά τους, ενώ άλλες υπηρεσίες, όπως οι εφορείες αρχαιοτήτων δίνουν το πράσινο φως για την έναρξη των εργασιών δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους, καταπατώντας τον ίδιο τον Αρχαιολογικό νόμο (όπως έγινε το περασμένο καλοκαίρι στον Ισθμό της Ιεράπετρας).

Η συγκυρία δεν είναι τυχαία. Το αστυνομικό κράτος ενισχύεται και εξασκεί στα σώματά μας την πειθάρχηση σε συνθήκες ανελευθερίας και κατ’ οίκον περιορισμού με αφορμή τη συνθήκη της πανδημίας. Την ίδια στιγμή, τα σχέδια των επενδυτών εξαπλώνονται. Οι τοπογράφοι συνεργάζονται με τους δασάρχες και τους αστυνομικούς, οι φύλακες των εργοταξίων έχουν στήσει περιφράξεις και πλέγματα. «Απαγορεύεται η είσοδος στους μή έχοντες εργασία», μία πινακίδα που ήδη μπορεί να συναντήσεις όταν πεζοπορείς ανυποψίαστος. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια και τα πλάσματά τους θα είναι πλέον σε ιδιωτικά χέρια. Ανά τόπους, η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας οδήγησε σε δραματικές εξελίξεις για τους υπερασπιστές της γης: αυξάνονται οι δίκες αγωνιστών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις.

Είναι εμφανές ότι το τοπίο της χώρας αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Η αρπαγή της γης και των φυσικών τοπίων είναι ένα θέμα που μας αφορά όλες κι όλους. Η απώλεια ενός αγαθού άρρηκτα συνδεδεμένου με την ατομική και συλλογική επιβίωση, της ελεύθερης αλληλόδρασης με τον φυσικό κόσμο, σημαίνει και την απώλεια της δικής μας ελευθερίας. Είναι η ώρα να οργανωθούμε σε τοπικές και υπερ-τοπικές αντιστάσεις, συντονιστικά και δίκτυα για την υπεράσπιση των τόπων, της γης και της ελευθερίας. Όπως μας δείχνει η εμπειρία των μαζικών κινημάτων της Λατινικής Αμερικής (των ιθαγενών κοινοτήτων και των «Χωρίς γη») είναι ένας αγώνας που μπορεί να ενώσει πολλούς αγώνες μαζί, τον αγώνα ενάντια στη κερδοσκοπία και τη διαφθορά, ενάντια στο συστηματικό νεοφιλελευθερισμό, ενάντια στη δικτατορία της αγοράς, ενάντια στις περικλείσεις και τους αποκλεισμούς. Είναι ένας πολύμορφος αγώνας των «από κάτω», μία απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια και την περιβαλλοντική καταστροφή, ταυτόχρονα μία διαδικασία αναγέννησης της αυτοδιαχείρισης των ζωών μας.

Στις πλατείες του χωριού και στις πλατείες της πόλης, οργανωνόμαστε, συζητάμε, συντονίζουμε τοπικές δράσεις ενημέρωσης, προετοιμαζόμαστε για τις μάχες που έρχονται πάνω στα βουνά.

ΕΥΒΟΙΑ

Η μεγάλη μάχη αυτή τη στιγμή δίνεται στην Εύβοια, έναν τόπο ήδη διαταραγμένο απο εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε όλο το νότιο τμήμα του. Κράτος και εταιρίες έχουν βάλει σαν στόχο να γεμίσει όλο το νησί με αιολικά και πλέον έχουν φτάσει στο κεντρικό κομμάτι του. Στο αντίθετο μέτωπο, έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο ομάδων και συλλογικοτήτων που αντιστέκονται με κινηματικά και θεσμικά εργαλεία. Έχουν γίνει παρεμβάσεις σε χωριά και δημοτικά συμβούλια της κεντρικής Εύβοιας, προσφυγές και αντιρρήσεις, ενώ στις πόλεις γίνονται διαμαρτυρίες, μοιράσματα και συνελεύσεις με στόχο τη δημιουργία ενός συντονιστικού του αγώνα ενάντια στην ολοκληρωτική καταστροφή του νησιού. Πριν λίγες μέρες η παρουσία κατοίκων της περιοχής απέτρεψετην παράνομη τοποθέτηση ανεμολογικού ιστού σε ιδιόκτητη έκταση στο Κάδι Κύμης.

ΕΛΙΚΩΝΑΣ

Στην περιοχή του Ελικώνα το καζάνι βράζει. Τέλη του προηγούμενου μήνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ανεξέλεγκτη τοποθέτηση ανεμογεννητριών, ενώ πριν λίγες μέρες στην περιοχή της Αρβανίτσας έγινε αποκλεισμός της περιοχής, έτσι ώστε να αποτραπούν τα έργα για τη διάνοιξη δρόμου προς το «Σταυρό». Τις επόμενες μέρες παρά τη συμφωνία για πάγωμα των εργασιών, ανέβηκαν μηχανήματα στην περιοχή και έγινε παρέμβαση έξω από το δημαρχείο κατά τη διάρκεια συνάντησης των δημοτικών αρχών με εκπρόσωπο των εργολάβων. Υπάρχει ανάγκη για παρουσία κόσμου στο βουνό καθημερινά.

ΑΓΡΑΦΑ

Στις αρχές του Φλεβάρη ολοκληρώθηκε η “δημόσια διαβούλευση” για τις νέες περιβαλλοντικές μελέτες που κατέθεσαν οι εταιρείες για τα αιολικά στα Άγραφα (Νιάλα και Βοϊδολίβαδο). Η κατάθεση εκατοντάδων ηλεκτρονικών σχολίων στη σχετική πλατφόρμα του υπουργείου περιβάλλοντοςκαταδεικνύει αφενός το πλατύ τοπικό κοινωνικό μέτωπο που έχει δημιουργηθεί ενάντια στα αιολικά. Και αφετέρου ότι παρόλο που έχουν περιοριστεί οι δυνατότητες παρέμβασης στα πεδία του αγώνα, παραμένουμε εδώ, αποφασισμένοι και αποφασισμένες να υπερασπιστούμε βουνοκορφές και ποτάμια.

“Οι αυθαίρετες πράξεις πάνω στη γη είναι επικίνδυνες και μοιάζουν έγκλημα απεχθές όταν σε κουρασμένες κοινωνίες είναι ζωτική η σχέση με το τοπίο σαν φορέας ύφους επικοινωνίας μνήμης και καρτερικότητας. Από την πανέμορφη περιοχή των βουνών και των πεδίων της Αττικής που βλέπω ακόμη από το παράθυρό μου σώζεται ακόμη η σιλουέτα της Πάρνηθας χαμένη στα αποψιλωμένα πια φαράγγια και κορφές σκεπασμένη προστατευτικά και με ανεξάντλητη φαντασία από σύννεφα που ξαναθυμίζουν όλες τις κορφές των χωρών και των νοημάτων πού δεν υπάρχουν πια. Αλλοίμονο στις κοινωνίες πού εμπρήζουν η αλλοιώνουν καταληστεύουν και εξευτελίζουν την περιβάλλουσα φύση αφομοιωμένη ψυχικά με την ύπαρξη του κοινωνικού οράματος. Αν στην πανέμορφη ανάμνηση της προσφοράς τους αν στην παραμόρφωση στην ασέβεια στη διαστροφή στην εξαφάνιση των χρυσοκόκκινων δύσεων και των οριζόντων μας κλέψετε και τα σύννεφα πού κυλάνε στις πλαγιές της Πάρνηθας δημιουργώντας μορφές γιγάντιες ανεξάντλητες σαν πολιτείες και χώρες πού καταστράφηκαν και ξεπουλήθηκαν για ευτελή ανταλλάγματα αν εξακολουθήσετε… η δεν θα ζήσουμε η δεν θα ζήσετε…” Αριστομένης Προβελέγγιος 1975

Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών,

Μάρτιος 2021

yperaspisitwvnvounwn.wordpress.com

yperaspisivounon2019@gmail.com

fb: Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών