Μόλις πριν λίγο κρίθηκε… αθώος ο Κ. Μπαρμπαρούσης και οι υπόλοιποι Χρυσαυγίτες που κατηγορούνταν για τα επεισόδια στη λαϊκή αγορά του Μεσολογγίου τον Σεπτέμβρη του 2012. Τί κι αν ζητούσαν χαρτιά από τους μικροπωλητές; Τί κι αν κατέστρεφαν τους πάγκους όταν δεν τους “έκαναν” τα χαρτιά; Τί κι αν όλα αυτά γίνονταν μπροστά στις κάμερες; Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί τεκμήριο για τίποτε πλην… της αθωότητας των φασιστών. Και η “αθωότητα” αυτή είναι που θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για καινούργιες τέτοιες “αθώες” πράξεις, πράξεις νομιμοφροσύνης, παραδείγματα παρακρατικού σωφρονισμού, τροχιοδεικτικές ασκήσεις ενός μέλλοντος γενικευμένης κοινωνικής εκπειθάρχησης. Όχι βέβαια ότι η αθώωση αυτή προκαλεί έκπληξη ούτε ότι αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσει το σύστημα ακάθεκτο στις συγκεκριμένες προοπτικές. Η αθώωση αυτή αποτελεί απλώς την διαφήμιση αυτών των προοπτικών.

Από την άλλη “μεριά” τα εξαπτέρυγα των μαρξιστικών αιρέσεων λειτούργησαν για μια ακόμη φορά. Αυτή τη φορά στο Πολυτεχνείο. Το απόγευμα.

“Πολύ ορθά ο κόσμος αποφάσισε να σπάσει στην πράξη τον αποκλεισμό και να ανοίξει την πόρτα του ιδρύματος. Εκεί δέχτηκε ακόμα μια φορά την επίθεση της αστυνομίας, που πιστό σκυλί του Κεφαλαίου, του Κράτους και εν προκειμένω των πρυτανικών αρχών, χτύπησε την ουρά της πορείας, ξυλοκοπώντας άγρια όσο κόσμο ήταν εκείνη τη στιγμή έξω από το Πολυτεχνείο. Στόχος ήταν η εκκένωση του Πολυτεχνείου, αλλά ΔΕΝ επιτεύχθηκε.

Σε αυτό το κλίμα και ενώ ο κόσμος είχε μείνει στο Πολυτεχνείο, επιβαλλόταν να πραγματοποιηθεί το προκαθορισμένο συντονιστικό. Αντί γι΄ αυτό, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δραστηριοποιούνται στο φοιτητικό συνδικαλιστικό κίνημα, δημιούργησαν ένα κλίμα πανικού (βασισμένο σε μεγάλο βαθμό σε ανυπόστατες πληροφορίες) και ουσιαστικά προκάλεσαν την αποχώρηση του κόσμου από το Πολυτεχνείο. Προτίμησαν έτσι να καταδικάσουν την προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα με στόχο τη νίκη, ικανοποιώντας την επιθυμία του Κράτους να εκκενώσει το χώρο, παρά να ρισκάρουν να προχωρήσει μια διαδικασία της οποίας ο αυθορμητισμός ακύρωνε τον πολιτικό τους έλεγχο”  (http://rocinante.gr/index.php/irini-sti-gi-polemo-stous-pritanis)

Πρόκειται για την κατάσταση που δημιουργήθηκε έξω από την πύλη της Στουρνάρη όπου χτυπήθηκαν δεκάδες φοιτητές από διμοιρίες των ΜΑΤ υπό την περίφημη ιαχή: “γαμήστε τους”. Πολύ εύστοχα σχολιάστηκε η προοπτική εκείνη κατά την οποία η ιαχή θα ακουστεί από την απέναντι μεριά. Αυτό είναι το κλίμα εν όψει της “επετείου”.

Είναι κάτι παραπάνω από πασιφανές ότι η κατάσταση θα οξύνεται όσο πλησιάζουμε προς την πορεία της 17 Νοέμβρη. Στα θλιβερά “ενημερωτικά” σάιτ εμφανίζεται μια υποψία ότι: “στήνεται σκηνικό έντασης”. Τα τσακάλια της “δημοσιογραφίας” στην υπηρεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης κάνουν ό,τι μπορούν για να καθαγιάσουν τα ματωμένα γκλομπ των μπάτσων.

Είτε με τα ματωμένα γκλομπ των μπάτσων και την ειδεχθή πένα των διατεταγμένων γραφιάδων είτε με τις μανούβρες της κάθε κομματικής νομενκλατούρας οι στόχοι παραμένουν διαχρονικά σταθεροί: η διασπορά του τρόμου, ο πολιτικός έλεγχος και η ακύρωση του αυθορμητισμού.