Η συμμετοχή στην αναρχική/αντεξουσιαστική πορεία της 28ης Ιούνη στο κέντρο της Αθήνας άγγιξε περί τα 4.000 άτομα, σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις.
Προφανώς οι μαχόμενοι όπως και οι αλληλέγγυοι δεν είναι νούμερα σε κιτάπια, ούτε κι η θέληση για λευτεριά ισούται με κάποιο άθροισμα. Ωστόσο, επειδή τις τελευταίες μέρες οι αριθμοί είναι αυτοί που χαρτογραφούν σ’ ένα πρώτο επίπεδο μία από τις μαζικότερες κινητοποιήσεις που έχουν ποτέ σημειωθεί εντός των τειχών στην ελλαδική επικράτεια, ας υπενθυμιστεί πως η συμμετοχή των κρατουμένων, που μάχονται κατά του νομοσχεδίου εγκαινίασης φυλακών υψίστης ασφαλείας τύπου Γ και θέσπισης ειδικών συνθηκών κράτησης κι απομόνωσης, ανέρχεται μέχρι στιγμής σε περίπου 4.400 απεργούς πείνας σε 15 κολαστήρια, χώρια όσους απέχουν απ’ το συσσίτιο της φυλακής. Ήδη από σήμερα, 28 Ιούνη, αρκετοί απεργοί πείνας στον Κορυδαλλό, μεταξύ των οποίων φυλακισμένοι αναρχικοί σύντροφοι, μεταφέρθηκαν στο αναρρωτήριο των φυλακών χρήζοντας άμεσης νοσηλείας.
Αλληλέγγυος κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται από τις 12 το μεσημέρι στην πλατεία στο Μοναστηράκι, δίπλα στο σταθμό του μετρό. Μαζί με φυλλάδια ενάντια στα λευκά κελιά και στο ελληνικό Γκουαντάναμο, γίνονταν επίσης μοιράσματα σχετικά με την πρόσφατη επίθεση στην κατάληψη Στρούγκα. Λίγο μετά τη 1.30, κάτω από έναν καυτό ήλιο, αναρχικοί, αντεξουσιαστές και λοιποί αλληλέγγυοι (π.χ. υπήρχε παρουσία τροτσκικτών) ξεκίνησαν να πορεύονται με οργανωμένη περιφρούρηση σ’ ένα γνώριμο δρομολόγιο: μέσω οδού Αθηνάς προς την Ομόνοια, κι ύστερα με στροφή στην οδό Σταδίου μέχρι το Σύνταγμα, μπρος απ’ τη φρουρούμενη βουλή. Ο διερχόμενος κόσμος, εκτός της πορείας, δεν ήταν ιδιαίτερα πολύς. Από την άλλη, οι κατασταλτικές δυνάμεις που επόπτευαν από παράλληλα στενά ήτανε μπόλικες, ενώ κάποιες διμοιρίες ακολουθούσαν τη διαδήλωση από απόσταση. Αφήνοντας πίσω της μια πειθαρχημένη γραμμή από συρόμενες βαλίτσες ενός ανυποψίαστου γκρουπ μεσήλικων τουριστών υπό την παρουσία ματάδων στα χακί, η αναρχική/αντεξουσιαστική πορεία βάδισε επί της οδού Πανεπιστημίου, όπου και έληξε κατά τις 2.30 η ώρα μπροστά στα Προπύλαια.
Ο παλμός του πλήθους δεν ήτανε μονίμως ζωηρός, παρ’ όλα αυτά είναι εύλογο ότι όσες κι όσοι επέλεξαν να διαδηλώσουν κατέβηκαν στο δρόμο έχοντας πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας αυτού του αγώνα, καθώς και του συμβολικού-ζωτικού χαρακτήρα της ίδιας της διαδήλωσης σε κεντρικές αρτηρίες της πόλης. Υπήρχαν διάφορα πανό μες στον όγκο της πορείας (αρκετά διακριτό λόγω ύψους ήταν εκείνο της αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας Ροσινάντε). Πετάχτηκαν πολλά τρικάκια, μοιράστηκαν πολυάριθμα κείμενα ενημέρωσης για τη μάχη των κρατουμένων, έγινε αυθόρμητο πέσιμο σε πετ σοπ που εμπορεύεται μη ανθρώπινα ζώα σε κλουβιά, πατήθηκαν πολλά στένσιλ ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας και γράφτηκαν διάφορα συνθήματα κι αναρχικά αλφάδια κατά μήκος της διαδρομής. Στο τέρμα της οδού Σταδίου ανταλλάχτηκαν χαιρετισμοί με απολυμένες εργάτριες (καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών) που κρατούσαν ένα δικό τους πανό. Τέλος, φωνάχτηκαν συνθήματα όπως «ούτε ποινικοί ούτε πολιτικοί, μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή», «όλες οι αξίες αυτής της κοινωνίας είναι φυλακές υψίστης ασφαλείας», «η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «αυτοί από τα κάτεργα κι εμείς από τους δρόμους, μαζί θα καταλύσουμε το κράτος και τους νόμους», «το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά», «ακούστε το καλά, ανθρωποφύλακες, κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές», «τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες, αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες», «απεργία πείνας μέσα στα κελιά, αγώνας για ζωή και για τη λευτεριά», «ελλάς, ελλήνων, αστυνομικών, ρουφιάνων, δολοφόνων και βασανιστών», «το κράτος τους αγωνιστές αποκαλεί αλήτες, αλήτες είναι τα ματ κι οι ασφαλίτες», «κράτος και κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες, αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες», «λε-λε-λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά»…
Δύναμη στους απεργούς πείνας στα κελιά
