Για τις απεργίες πείνας στα κέντρα κράτησης Αμυγδαλέζας και Κορίνθου

Δήλωση των τεσσάρων απεργών πείνας στο κέντρο κράτησης Κορίνθου:

“Είμαστε 4 άτομα στο κέντρο κράτησης Κορίνθου και απαιτούμε να μπει ένα τέλος στο ρατσισμό απέναντι στους ανθρώπους και απέναντι σε οποιονδήποτε θέλει ελευθερία. Δεν μας αρέσουν οι επιθέσεις ούτε ο ρατσισμός. Απαιτούμε ελευθερία από τη κυβέρνηση, η οποία στέρησε οτιδήποτε γλυκό και καλό από εμάς και από άλλους. Φυτεύουν μίσος και βία. Περιμένουμε κι άλλα άτομα να συμμετάσχουν στην απεργεία πείνας. Αυτή είναι η τέταρτη ημέρα που απεργούμε και δεν θα φάμε τίποτα από το χέρι του ρατσισμού. Δεν θα φάμε ούτε θα πιούμε από τη φυλακή. Θέλουμε ελευθερία σαν τους ανθρώπους που βλέπουμε. Δεν έχουμε διαπράξει εγκλήματα ούτε λάθη απέναντι στους διώκτες μας. Δεν θα συμπεριφερθούμε στην κυβέρνηση και σε αυτή τη κατάσταση κράτησης με τη βία και το μίσος που μας φέρονται αυτοί. Θάνατος ή ελευθερία.”

26/5

Στα κέντρα κράτησης Κορίνθου, Αμυγδαλέζας και Δράμας υπάρχουν άνθρωποι φυλακισμένοι, με μόνη πρόφαση όταν δεν έχουν χαρτιά. Οι συνθήκες είναι απάνθρωπες: χαλασμένα φαγητά, βία και ρατσιστικές συμπεριφορές από τους φύλακες, συνεχής άρνηση βασικής ιατρικής περίθαλψης, ψυχολογικής φροντίδας και νομικής εκπροσώπισης, ώστε κάθε συνέντευξη ασύλου ή έφεση απόφασης να απορρίπτεται αμέσως. Το ελληνικό κράτος χρησιμοποιεί την κράτηση σαν βασική “λύση” για μεταναστά και άτομα χωρίς χαρτιά: τον Ιούλιο του 2021, 3.000 άτομα ήταν σε κράτηση σε όλη την ελλάδα. Κρατούμενα υπό αυτές τις συνθήκες μέχρι και 18 μήνες, βιώνουν σοβαρή και εντεινόμενη ψυχολογική δυσφορία. Απ’όσο γνωρίζουμε, συγκεκριμένα για τη Κόρινθο, έχουν γίνει δύο απόπειρες αυτοκτονίας και κάποια άτομα έχουν αυτοτραυματιστεί.

Στις 26 Φεβρουαρίου κάποιοι από τους φυλακισμένους μετανάστες ξεκίνησαν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κράτησή τους και απαιτώντας την απελευθέρωσή τους. Για να σπάσει την αντιστασή τους, το κράτος τους έχει επαναλαμβανόμενα απειλήσει, έχει πάρει τα κινητά τους και έχει μεταφέρει αρκετούς από αυτούς σε άλλα κέντρα κράτησης (Προ.κε.κα) όπως στην Αμυγδαλέζα και στη Δράμα, βάζοντας κάποιους στην απομόνωση και καταστέλλοντας βίαια εσωτερικές διαμαρτυρίες.

Για άλλη μία φορα, περίπου 40 άτομα στην Αμυγδαλέζα και 4 άτομα στην Κόρινθο κάνουν απεργία πείνας, απαιτώντας τα δικαιώματά τους και ελευθερία.

Η υποθέσεις αυτές δεν είναι μεμονωμένες, είναι μέρος του πολέμου απέναντι στους μετανάστες που πραγματοποιεί το ελληνικό κράτος, η Ε.Ε. και ο παγκόσμιος νεοαποικιακός βορράς. Ακολουθεί ένα μοτίβο εκδίωξης, αποκλεισμού και αυθαίρετης κράτησης ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνηση. Η λογική των κέντρων κράτησης είναι βαθιά ριζωμένη σ ένα σύστημα που διατηρεί και δυναμώνει το “Οχυρό της Ευρώπης” αλλά και σε άλλες ρατσιστικές τακτικές τις οποίες χρησιμοποιούν με στόχο να διαωνίζεται η ηγεμονία της Δύσης. Πολλοί απ τους κρατούμενους έχουν συλληφθεί κατευθείαν μετά από καταστροφικά ναυάγια και θαλάσσιες διασώσεις, όπως αυτό της Πύλου πριν ένα χρόνο, οι οποίες προκλήθηκαν από παράνομες επαναπροωθήσεις. Άλλοι συλλαμβάνονται κατα τη διάρκεια των ρατσιστικών επιχειρήσεων “σκούπα” που γίνονται στο κέντρο της Αθήνας, στις οποίες η αστυνομία βίαια ελέγχει τα χαρτιά οποιουδήποτε ατόμου δεν είναι λευκό, με σκοπό να συλλάβει όσους περισσότερους μπορεί.

Πρόσφατα, εννιά ευρωπαία συντρόφια κρατήθηκαν σε προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης μετά την κατάληψη της νομικής, που έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης με τη Παλαιστίνη. Τους συμπεριφέρθηκαν σαν “απειλές για την εθνική ασφάλεια” και κινδυνεύουν να απελαστούν και να έχουν απαγόρευση εισόδου στη χώρα για 5 χρόνια. Όλο αυτό είναι μια επώδυνη υπενθύμιση του τι περνάνε καθημερινά τα άτομα που δεν έχουν χαρτιά: συνεχείς απειλές για σύλληψη και απέλαση. Ταυτόχρονα δείχνει πώς το ελληνικό κράτος προσπαθεί να καταστείλλει το αντιρατσιστικό κίνημα και το κίνημα αλληλεγγύης στη Παλαιστίνη: ουσιαστικά ποινικοποιώντας την αλληλεγγύη. Η ΕΕ, της οποίας το ανθρωπιστικό προσωπείο πέφτει για μία ακόμα φορά μέσω της ηθικής και υλικής στήριξής της στον πόλεμο του ισραηλινού κράτους απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, δεν διστάζει να παραμένει συνένοχη με το ισραηλινό κράτος και το ρατσιστικό του πρόγραμμα, θέτοντας σε κράτηση όποιο άτομο διαμαρτύρεται εναντίον του.

Ωστόσο, στην Κόρινθο, στην Αμυγδαλέζα και στη Δράμα, όπως σε όλη την ελλάδα και την ΕΕ, με διαμαρτυρίες μέσα και έξω από τα κέντρα κράτησης, με απεργίες πείνας, ο κόσμος δεν σταματά να αγωνίζεται και να εκφράζει την αλληλεγγύη του.

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!

ΛΕΥΤΕΡΙΆ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ! 

συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους μετανάστες στη Κόρινθο

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Ονομάζομαι Léa Courtois Dakpa και είμαι 1 από τους 9 διεθνείς Ευρωπαίους κρατούμενους/ες που βρισκόμαστε σήμερα υπό απέλαση στο κέντρο κράτησης Αμυγδαλέζας, μετά την παράνομη απαγωγή μας από την ελληνική αστυνομία κατά τη διάρκεια πολιτικής δράσης για την Παλαιστίνη. Αυτή η δράση ήταν μέρος του παγκόσμιου φοιτητικού κινήματος που απαιτούσε από ταπανεπιστήμια να αποσυρθούν από τη συνεργασία με τη σιωνιστική οντότητα και να τερματίσουν την παλαιστινιακή γενοκτονία και κατοχή.

Κρατηθήκαμε την Τετάρτη 15 Μαΐου -που είναι η Ημέρα της Νάκμπα- και κρατηθήκαμε για μια εβδομάδα χωρίς να έχουμε ποινικές καταδίκες. Πρόκειται σαφώς για μια πράξη αντιποίνων από το ελληνικό κράτος για να φιμώσει το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Πράγματι, ο λόγος που δόθηκε για την απέλασή μας είναι ο χαρακτηρισμός μας ως ατόμων που αποτελούν απειλή για την εθνική ασφάλεια. Αλλά πώς μπορεί να είναι, όταν δεν έχουμε καν καταδικαστεί, πόσο μάλλον ούτε καν δικαστεί; Ο χαρακτηρισμός ως απειλών για την εθνική ασφάλεια είναι ένα ξεκάθαρο τέχνασμα της ελληνικής φασιστικής κυβέρνησης για να στρέψει την κοινή γνώμη κατά της στήριξης του παλαιστινιακού λαού, όπως έχει καταστεί σαφές από τη δήλωση του Μητσοτάκη την ημέρα της σύλληψής μας, «αν κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να επαναλάβουν αυτό που έχουν δει σε άλλες χώρες και να καταλάβουν πανεπιστήμια, στήνουν σκηνές και κάνουν χάος, κάνουν μεγάλο λάθος». Είναι λοιπόν σαφές ότι ο χαρακτηρισμός μας ως απειλή πολύ μικρή σχέση έχει με το γεγονός της σύλληψής μας και αντ’αυτού είναι μια πολιτική τακτική που χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση για να μας φιμώσει.

Μεγαλώνοντας ως μαύρη, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αφρική, έχω δει από πρώτο χέρι τα απομεινάρια της αποικιακής καταπίεσης και τον αγώνα για αυτοδιάθεση. Στην Ευρώπη, αντιμετώπισα συστημικό ρατσισμό και κοινωνική περιθωριοποίηση, ενώ στην Αφρική, είδα τις διαρκείς επιπτώσεις της αποικιακής εκμετάλλευσης. Αυτές οι εμπειρίες απηχούν τους αγώνες των Παλαιστινίων υπό σιωνιστική κατοχή, υπογραμμίζοντας τη διασύνδεση των αγώνων μας για δικαιοσύνη. Αυτοί οι αγώνες έχουν βαθιά απήχηση σε μένα και τροφοδοτούν τη δέσμευσή μου στην παγκόσμια δικαιοσύνη.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής μας, γίναμε μάρτυρες πολυάριθμων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι μόνο εναντίον μας, αλλά και εναντίον άλλων κρατουμένων χωρίς έγγραφα που στερούνται νομικής εκπροσώπησης.

Ιατρική αμέλεια:

• Ένα άτομο από την ομάδα μας απαιτεί καθημερινή φαρμακευτική αγωγή, αλλά έπρεπε να αγωνιζόμαστε για πρόσβαση κάθε μέρα, με αποτέλεσμα να χάνονται δόσεις.
• Το αίτημα ενός άλλου κρατουμένου για ψυχιατρική περίθαλψη απορρίφθηκε, με τα ραντεβού ομολογουμένως να καθυστερούν για μετά την αποφυλάκιση.
• Ο γιατρός του κέντρου κράτησης είναι σπάνιαδιαθέσιμος και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, η ιατρική βοήθεια καθυστερεί επικίνδυνα λόγω της απομόνωσης του κέντρου.

Περιορισμός τροφίμων:

• Τα τρόφιμα των κρατουμένων είναι ελάχιστα βρώσιμα και διατροφικά ανεπαρκή. Βρήκαμε ύποπτα μπλε υπολείμματα στα γεύματά μας, εγείροντας μας ανησυχίες για μόλυνση από φάρμακα.
• Παρά τους κανονισμούς, οι επισκέπτες μας στερήθηκαν τη δυνατότητα να μας φέρουν φαγητό και εξαναγκαστήκαμε να αγοράσουμε από το υπερτιμημένο μίνι μάρκετ του στρατοπέδου, εφοδιασμένο με προϊόντα που υποστηρίζουν το σιωνιστικό καθεστώς.

Χειραγώγηση των δικαιωμάτων στο επισκεπτήριο:

• Το δικαίωμα στο επισκεπτήριο έχει παραβιαστεί κατάφωρα, με περιορισμένη πρόσβαση και χωρίς δυνατότητα ιδιωτικού επισκεπτηρίου.
• Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις οδηγίες που παρέχονται από τις πρεσβείες, οι οποίες εγγυώνται συχνότερες και ιδιωτικές επισκέψεις.

Καταπάτηση του δικαιώματος στην ενημέρωση:

Οι ελληνικές αρχές προσπαθούν συστηματικά να μας αναγκάσουν να υπογράψουμε έγγραφα χωρίς μετάφραση, παραβιάζοντας το δικαίωμά μας να κατανοήσουμε τις συνέπειες.

• – Αρχικά, δεν δόθηκαν μεταφράσεις για τις εντολές απέλασής μας, και όταν το έκαναν, οι διερμηνείς ήταν ασφαλήτες, με στόχο να αποσπάσουν πληροφορίες παραπλανητικά.

Ως απάντηση στην άδικη κράτηση μας και σε όλες τις αδικίες, ξεκινώ απεργία πείνας διαρκείας, από σήμερα 24/05/2024, που θα διαρκέσει μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μου και για όσο διάστημα κρατούμαι σε αυτό το στρατόπεδο.

Τα αιτήματά μου είναι τα εξής:

Να τερματίσουμε την παράνομη κράτησή μας και να ακυρώσουμε την απόφαση απέλασης που εκδόθηκε πριν από τη δίκη μας. Επιτρέψτε στους κρατούμενους να λαμβάνουν φαγητό και νερό από εξωτερικούς επισκέπτες. Εξασφάλιση της καθημερινής παρουσίας γιατρού στο κέντρο κράτησης. Εγγύηση ότι οι κρατούμενοι υπό ιατρική περίθαλψη λαμβάνουν τα συνταγογραφούμενα φάρμακά τους σύμφωνα με τις οδηγίες. Παροχή έγκαιρων ιατρικών ραντεβού για όλους τους κρατούμενους. Σεβαστείτε τα δικαιώματα επίσκεψης των κρατουμένων σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Εξασφάλιση καθημερινής παρουσίας μεταφραστών στα γαλλικά, αγγλικά, αραβικά και φαρσί. Έρευνα για το μπλε υπόλειμμα που βρέθηκε στα τρόφιμά μας και τέλος στις πρακτικές αποδυνάμωσης των κρατουμένων μέσω της διατροφής.

Υπενθυμίζω στον κόσμο γιατί κρατούμαστε: η Παλαιστίνη βρίσκεται υπό σιωνιστική στρατιωτική κατοχή από το 1948, υποκείμενη σε απαρτχάιντ και γενοκτονία. Η κράτησή μας είναι μια πολιτική κίνηση για να καταπνίξουν την αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη. Αυτό δεν θα το επιτύχουν.

Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι αγώνες για δικαιοσύνη είναι αλληλένδετοι. Αναλογιζόμενη την αφρικανική κληρονομιά μου, η ανθεκτικότητα και το θάρρος των προγόνων μου ενάντια στην αποικιοκρατία με εμπνέουν να συνεχίσω να αγωνίζομαι ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης. Οι παραλληλισμοί μεταξύ των αφρικανικών απελευθερωτικών αγώνων και της παλαιστινιακής αντίστασης για ελευθερία είναι σαφείς, υπογραμμίζοντας τον παγκόσμιο αγώνα για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα.

Προσθέτω τη μακρά παράδοση των πολιτικών κρατουμένων να χρησιμοποιούν τα σώματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η απεργία πείνας μου είναι μια στάση ενάντια στις αδικίες των φασιστικών κρατών. Ό,τι μου συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής της απεργίας είναι αποκλειστική ευθύνη του ελληνικού κράτους.

Στην απεργία πείνας επ’ αόριστον, οι μόνες προσλήψεις μου θα είναι νερό, ζάχαρη, αλάτι, τσάι, καραμέλες και βιταμίνη Β1.

Οι αντιλήψεις μας είναι ισχυρότερες από την καταστολή σας. Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους! Τέλος σε όλες τις διοικητικές κρατήσεις!

Léa Courtois Dakpa 24/05/2023, Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Αμυγδαλέζα