Έχουν περάσει έντεκα χρόνια από τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013, όταν ο μετανάστης-εργάτης Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε ενώ πήγαινε στη δουλειά του, από τους φασίστες και μέλη της Χρυσής Αυγής Δ. Λιακόπουλο και Χ. Στεργιόπουλο στη γωνία των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων στα Άνω Πετράλωνα γιατί είχε διαφορετικό χρώμα και θρησκεία από τα κυρίαρχα.
Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα και του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, επιχειρείται ξανά η πολιτική ανασύνταξη των φασιστών.
Η δολοφονία του μετανάστη Σιράζ Σιφτάρ στον Περισσό τον Αύγουστο του 2023, το κυνήγι και η απαγωγή μεταναστ(ρι)ών στον Έβρο, το πογκρόμ και οι καταστροφές σε καταστήματα μεταναστ(ρι)ών στην Κύπρο, οι επιθέσεις σε αντιφασίστ(ρι)ες στην Αλεξανδρούπολη, την πλατεία Βικτωρίας, το Νέο Ηράκλειο, το Μοναστηράκι κατά τη διάρκεια ή μετά από αντιφασιστικές πορείες είναι κάποια από τα πιο πρόσφατα γεγονότα που δείχνουν ότι οι φασίστες προσπαθούν να σηκώσουν ξανά κεφάλι με ενεργή παρουσία τους στον δρόμο μετά από μία περίοδο σχετικής απουσίας τους και πάντα με την κάλυψη και προστασία των μπάτσων.
Φασιστικά και ναζιστικά μορφώματα με παλιό και νέο μανδύα, φορείς των εκκλησιαστικών-σκοταδιστικών απόψεων εμφανίζονται στο προσκήνιο και τον δημόσιο χώρο ενάντια στις ταυτότητες, τα εμβόλια, τα lgbtqi+ άτομα, τις εκτρώσεις, την διαφορετικότητα και την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος κερδίζοντας έδαφος και πατώντας πάνω στο γόνιμο για αυτούς έδαφος της συντηρητικοποίησης και του ανορθολογισμού. Είναι ο ίδιος εσμός που φόρεσε τις περικεφαλαίες και κατέβηκε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, που ζητάει να πυροβολούνται οι άοπλοι μετανάστ(ρι)ες στα σύνορα, που έκανε επιθέσεις σε ανήλικα προσφυγόπουλα, που χειροκροτούσε τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh! και του Σαμπάνη, που ψήφισε και στήριξε τους δολοφόνους του Λουκμάν και του Φύσσα, που επιτίθεται σε καταλήψεις και όσες/όσους αγωνίζονται. Αυτούς, λοιπόν, τους φασίστες διαχρονικά αναλάμβανει ο επίσημος κρατικός μηχανισμός είτε να τους αναδείξει και να τους επιβάλει στο δρόμο, με την αστυνομική προστασία και ασυλία που τους προσφέρει, είτε να τους προωθήσει στα βουλευτικά έδρανα και την εξουσία (όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών ακολουθώντας το «παράδειγμα» της υπόλοιπης Ευρώπης).
Ταυτόχρονα, το κράτος υιοθετεί την ατζέντα των φασιστών προωθώντας το ρατσιστικό αφήγημα που κατηγορεί τους/τις μετανάστ(ρι)ες για όλα τα δεινά, καταδεικνύοντας ως εχθρό μας τον πιο αδύναμο και την πιο κατατρεγμένη. Εφαρμόζει μία σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική με επαναπροωθήσεις και pushbacks, πνίγει και δολοφονεί μετανάστ(ρι)ες στις θάλασσες (όπως έγινε στην Πύλο με τους/τις εκατοντάδες νεκρούς/ες) και τα χερσαία σύνορα, ορθώνει φράχτες, φυλακίζει εκτοπισμένους/ες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τους μετανάστες/τριες, για όσο και όσους/ες χρειάζεται το μικρό και μεγάλο κεφάλαιο, ως σύγχρονους/ες δούλους/ες νομιμοποιώντας τις μικρές και μεγάλες Μανωλάδες στην ελληνική ύπαιθρο και στα κάτεργα του τουρισμού.
Επιπλέον, με την πολιτική σκηνή να μετατοπίζεται όλο και πιο δεξιά και την κοινωνία να συντηρητικοποιείται, το κράτος κινείται συνεχώς προς την κατεύθυνση του ολοκληρωτισμού και θωρακίζεται αστυνομικό-στρατιωτικά προκειμένου να αντιμετωπίσει την κοινωνική οργή και αγανάκτηση της κοινωνίας που εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο καθημερινά. Προωθεί και ψηφίζει αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους και νομοσχέδια, πραγματοποιεί εξώσεις σε κατασχεμένα σπίτια από πλειστηριασμούς προστατεύοντας τα συμφέροντα των πλουσίων, των τραπεζών και των funds, ποινικοποιεί απεργίες, φακελώνει συνδικαλιστές, καταστέλλει διαδηλώσεις, ξυλοκοπεί όποιον και όποια αντιστέκεται, συγκαλύπτει παιδοβιαστές και κυκλώματα μαστροπείας. Ταυτόχρονα, ενσωματώνει την παρακρατική δράση των φασιστών στους μηχανισμούς του και αναβαθμίζει την καταστολή με τους ένστολους υπηρέτες του (ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ) να αποτελούν τα θεσμικά τάγματα εφόδου τα οποία λειτουργούν όπως οι φασιστικές συμμορίες εξαπολύοντας επιθέσεις και πυροβολώντας εν ψυχρώ όποιον και όποια δεν ταιριάζει στα γούστα και τις ρατσιστικές τους αντιλήψεις.
Όμως διαχρονικά σε κάθε κρίση οικονομική και θεσμική οι φασίστες αποτέλεσαν πάντα την εφεδρεία του κράτους και του κεφαλαίου γιατί είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και θρέφει τον φασισμό. Τα ΜΜΕ χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και προβάλλουν με κάθε αφορμή τα ναζιστικά σκουπίδια, οι μπάτσοι κάνουν πλάτες στους φασίστες για να επιτίθενται σε αντιφασίστριες/ες, σε άτομα της lgbtqi+ κοινότητας, σε μετανάστριες/ες, ενώ το «δημοκρατικό τόξο» ψηφίζει νόμους για τον «δήθεν» αποκλεισμό των φασιστών από τη Βουλή για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Κράτος και κεφάλαιο, όχι μόνο δε βάζουν εμπόδια στην επέλαση του φασισμού, αλλά τον καλύπτουν και τον προωθούν, υποδαυλίζουν τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, με την ρητορική και τις πρακτικές τους ώστε να διαχωρίσουν τους από τα κάτω και να προωθήσουν τον κοινωνικό εκφασισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Ο εκφασισμός εκφράζεται καθημερινά με την απάθεια με την οποία παρακολουθεί η “κοινή γνώμη” τις ειδήσεις που πλημμυρίζουν από το αίμα των δολοφονημένων Ρομά από τα όπλα των μπάτσων και από τα σώματα των δολοφονημένων μεταναστριών/ων από το ελληνικό λιμενικό στα θαλάσσια σύνορα. Με κομμάτια της κοινωνίας να επικροτούν την θανατοπολιτική του κράτους και να ζητούν και άλλο αίμα σαν να είναι θεατές σε ρωμαϊκή αρένα. Ενώ λειτουργεί σαν μια διαβρωτική διαδικασία που ενεργοποιεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό ο οποίος αποτυπώθηκε με τον πιο ζοφερό τρόπο στη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη που τον πέταξαν σαν σκουπίδι από τον καταπέλτη οι υπαξιωματικοί του πλοίου.
Για να μην συνηθίσουμε τον θάνατο, την απανθρωπιά και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής που έχει γίνει πλέον κανονικότητα, για να μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα, η μόνη μας επιλογή είναι η αλληλεγγύη, η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση, η από τα κάτω κοινή και συλλογική μας δράση για τη συντριβή των ναζιστικών συμμοριών και κομμάτων, αλλά και των θεσμικών φορέων που συντηρούν και προωθούν τον φασισμό. Η απάθεια και η αδιαφορία κλείνουν το μάτι στην κοινωνική νομιμοποίηση του φασισμού και αν σήμερα σιωπούμε, αύριο η σιωπή αυτή θα μας καταβροχθίσει.
Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που τον γεννάει και τον θρέφει και διεξάγεται καθημερινά στον δρόμο, τις γειτονιές, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους δουλειάς. Ένας αγώνας που δεν μπορεί παρά να είναι ταξικός, αντιθεσμικός, αντιπατριαρχικός, διεθνιστικός, πολύμορφος και ανατρεπτικός. Με οδηγό την κοινωνική αυτοοργάνωση και γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες, να αντισταθούμε στις δολοφονικές πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μας.
Χτίζουμε κοινότητες αγώνα, ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.
Δεν ξεχνάμε τον Παύλο Φύσσα, τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τη Ζακ/Zackie oh!, τον Petrit Zifle, τον Κώστα Φραγκούλη, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τους εκατοντάδες δολοφονημένους μετανάστες στην Πύλο…
Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024 στις 7μμ συγκέντρωση στο σημείο της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν, από τους φασίστες Δ. Λιακόπουλο και Χ. Στεργιόπουλο στις 17/1/2013, στην Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων στα Άνω Πετράλωνα.
Πέμπτη 18 Ιανουαρίου στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ στις 7μμ αντιφασιστική εκδήλωση με προβολή video: «Ο αντιφασιστικός αγώνας στις γειτονιές μας 2006-2021» και συζήτηση.
Σάββατο 20 Ιανουαρίου από την πλατεία Μερκούρη στις 12μ πορεία αντίστασης και μνήμης για τα έντεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
