Σε μια περίοδο όξυνσης του κοινωνικού ταξικού πολέμου οι εστίες αγώνα μπαίνουν πάλι στο στόχαστρο του κράτους.

Στις 25/8 πραγματοποιήθηκε από αστυνομικές δυνάμεις η εκκένωση του κατειλημμένου στεκιού Άνω – Κάτω Πατησίων, του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια, στις 31/8 πραγματοποιήθηκε εκκένωση του κατειλημμένου χώρου του στεκιού στο ΕΜΠ,στις 4/9 βρέθηκε εκκενωμένο το στέκι της Αναρχικής κουήρ συλλογικότητας Καλιαρντά στη Νομική. Παράλληλα έγινε επίθεση στην κατάληψη στέγης Νοταρά 26, ενώ στις 4/9 έκοψαν για άλλη μια φορά το ρεύμα, στις 30/9 η εκκένωση της Κατάληψης του Ευαγγελισμού, ενώ έγινε και 3η απόπειρα εκκένωσης στο Στέκι Πολυτεχνείου, χώρων αγώνα και αλληλεγγύης που αντιστέκονται στην καθημερινή υποτίμηση και εξαθλίωση των ζωών μας.Η εκκένωση της Κατάληψης του Ευαγγελισμού συνοδεύτηκε από 10 συλλήψεις συντροφισσών και συντρόφων και το σοβαρό τραυματισμό συντρόφου που έπεσε στο κενό από την ταράτσα και στη συνέχεια βασανίστηκε, παρότι έχριζε νοσηλείας μεταφέρθηκε από το Βενιζέλειο νοσοκομείο στη Γ.Α.Δ.Η. παραμένοντας εκεί σε αναπηρικό καροτσάκι. Στις επόμενες ώρες ξεσπούν κινήσεις αλληλεγγύης με συγκρούσεις που χτυπήθηκαν από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ.

Οδεύοντας προς το τσίρκο των δημοτικών εκλογών αυτή την φορά οι ίδιοι και οι ίδιοι υποψήφιοι “σωτήρες”, με τα ρουφιανοκάναλα στον πιστό τους ρόλο, προσπαθούν να πείσουν ότι θα τα κάνουν καλύτερα, ενώ είναι ακόμη φρέσκες οι πληγές από τις φωτιές του καλοκαιριού και τις πλημμύρες που αφάνισαν τεράστιες εκτάσεις γης και τα οικοσυστήματά τους, στην ουσία αποτελούν τον τοπικό βραχίονα του κράτους για να παραδοθούν ολόκληρες εκτάσεις στο επενδυτικό κεφάλαιο και την πράσινη ανάπτυξη. Η λεηλασία της φύσης από το κράτος είναι όπως φαίνεται ένα καλά προμελετημένο έγκλημα, τόσο καλά όσο είναι και η λεηλασία της Αθήνας από τον Μπακογιάννη. Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργοτάξιο με τους εργολάβους και τον δήμαρχο να μασάνε το δημόσιο χρήμα. Στον λόφο του Στρέφη, το πάρκο Δρακοπούλου, την πλατεία Εξαρχείων τα εργολαβικά σχέδια μιλάνε για κομμένα δέντρα για να φυτρώσουν ΜΑΤ, λαμαρίνες και τσιμέντο, ενώ το κέντρο θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο με το ράβε ξήλωνε του μεγάλου περίγελου.

Παράλληλα κινητοποιεί τον κρατικό μηχανισμό για να καταστείλει εδάφη αγώνα προσπαθώντας να πουλήσει ακόμη μια φορά το ψευδεπίγραφο δόγμα τάξη και ασφάλεια, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ασφάλεια όπου υπάρχει κέρδος.

Απέναντι σε αυτήν την επέλαση κράτους και κεφαλαίου τα στέκια, οι καταλήψεις και οι κοινότητες του αγώνα αποτελλούν ανάχωμα, είναι πεδία δυνατοτήτων στα οποία υλοποιούνται οι όροι για την όξυνση και την αντεπίθεσή μας στην βαρβαρότητα του κράτους και των αφεντικών. Τα σχέδια τους για μια κοινωνία που θα κάνουν κουμάντο οι μπάτσοι, οι νεοναζί, οι ρουφιάνοι των ΜΜΕ και οι μαφιόζοι, με πλήρη υποταγή όλων των υπολοίπων είναι κάτι το οποίο θα μας βρει απέναντι.

Ραντεβού στους δρόμους

Αλληλεγγύη στις Καταλήψεις

Κατάληψη Ανάληψη