[Αιγάλεω] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού, Σάββατο 19/11 στις 12:00, Μετρό Αιγάλεω


Τα ξημερώματα στις 31/10 εκκενώθηκε η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, μετά από 7 χρόνια λειτουργίας. Για δυο ολόκληρες ώρες οι μπάτσοι προσπαθούσαν να εισβάλουν στο κτίριο, ενώ σύντροφοι/ισσες που βρίσκονταν στο εσωτερικό του αντιστάθηκαν και το υπερασπίστηκαν.

«Άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη Δημοκρατία μας», δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, για την εκκένωση της κατάληψης «Ντουγρού».

Κοίτα ποιοι μιλάνε και γιατί

Σύμφωνα με την εξουσία οι καταλήψεις είναι χώροι ανομίας. Σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία, όμως, “εκείνος που νόμους ορίζει, νόμους δεν κρατεί”. Και στις μέρες μας δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβεβαίωση αυτής της κοινοτοπίας. Κυβερνήσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και όχι μόνο αθωώνουν αλλά και προσπαθούν να επανατοποθετήσουν αλώβητους στην κοινωνική συνείδηση καταχραστές, βιαστές, και λοιπές κατηγορίες πολιτικών και μη αποβρασμάτων επειδή είναι “ημέτεροι”, κράτος που αγκαλιάζει και θωρακίζει εγκληματίες υπαλλήλους του, ομάδες μεγάλων συμφερόντων που δολοφονούν σε εργασιακούς χώρους, κατακλέβουν το καταναλωτικό κοινό αλλά και ρημάζουν το δημόσιο κορβανά ενώ λειτουργούν ανενόχλητες. Κι όλοι αυτοί, που είναι ο ορισμός της ανομίας σύμφωνα με το δικό τους δίκαιο, βρίσκονται εξ ορισμού και στον άμβωνα επιβολής της δικαιοσύνης.
Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για φθορά δημόσιας περιουσίας. Αυτοί που καταλύουν τη δημόσια «περιουσία» εκχωρώντας την σε ιδιωτικές εργολαβίες, αυτοί που ρημάζουν δάση, βουνά και θάλασσες, αυτοί που εγκαταλείπουν ό,τι δημόσιο δεν μπορούν να λεηλατήσουν.
Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης. Αυτοί που έχουν κάνει τις πόλεις και τα προάστια αβίωτα, αυτοί που υποδαυλίζουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό και μετατρέπουν την κοινή ειρήνη σε ανέκδοτο, αυτοί που υπερχρεώνουν τους λογαριασμούς των “νοικοκυριών”, αυτοί που έχουν εξαπολύσει χιλιάδες πλειστηριασμούς ξεσπιτώνοντας τους φτωχοποιημένους και γενικεύοντας την ανασφάλεια, αυτοί που υπονομεύουν κάθε έννοια οικιακής ειρήνης.
Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για οπλοκατοχή. Αυτοί που καταργούν κάθε έννοια «κοινωνικού συμβολαίου», στρέφουν το μονοπώλιο της κρατικής βίας ενάντια σε μια κοινωνία όπου ακόμη και το δικαίωμα να ανασάνει ελεύθερα θεωρείται οπλοκατοχή, αυτοί που θέλουν μια κοινωνία αφοπλισμένη και ανήμπορη απέναντι στις εγκληματικές τους πολιτικές.
Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για αντίσταση κατά της αρχής. Αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα χυδαία ένστολα υποκείμενα όταν επιτίθενται σα λυσσασμένοι, αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα προνόμια και τα συμφέροντα των αφεντικών αυτού του κόσμου.
Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για απείθεια. Αυτοί που θεωρούν ως πειθώ την εφαρμογή της καταναγκαστικής τους κανονικότητας, τα αστυνομικά γκλομπ και τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης.

Κοίτα ποιοι δεν σιωπούν και γιατί

Όλη τους η δημοκρατία είναι ένας αχταρμάς προσχημάτων. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Έχουν αδειάσει τις λέξεις από τα αυθεντικά τους περιεχόμενα και τις έχουν γεμίσει με προσταγές. Και η σιωπή δεν σημαίνει τίποτα άλλο πέραν της υποταγής στις προσταγές. Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο μόνον οι πράξεις μπορούν να απελευθερώσουν τα περιεχόμενα των εννοιών, να επιτρέψουν σε ένα καινούργιο λεξιλόγιο να εκφράσει την άρνηση στις προσταγές, την καταστροφή των προσχημάτων. Και οι αυτοοργανωμένες και αυτοδιαχειριζόμενες καταλήψεις είναι ένα έδαφος όπου συγκροτούνται αυτές οι πράξεις. Γιατί είναι πράξη από μόνη της  η απελευθέρωση ενός χώρου από την ιδιοκτησιακή κουλτούρα, από τη δημόσια εγκατάλειψη και την κοινωνική αχρηστία. Γιατί είναι πράξη η βάσανος της συλλογικότητας μέσα σε έναν κόσμο της περίφρακτης εξατομίκευσης. Γιατί είναι πράξη η δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών αντιδομών, οι συνελεύσεις και οι συναποφάσεις, οι εκδηλώσεις και το μοίρασμα των κοινωνικών αγωνιών, η απελευθέρωση του δημιουργικού φαντασιακού, η αλληλεγγύη και η αλληλοστήριξη. Γιατί είναι πράξη η διατάραξη αυτού του παρηκμασμένου κόσμου, αυτής της πλασματικής ειρήνης, είναι πράξη η αντίσταση στην κρατική βαρβαρότητα, στην πειθώ μιας δολοφονικής κανονικότητας.
Ακόμη, όμως, κι αν για μερικούς δεν καταφέρνουμε να διατυπώσουμε μια πειστική πολιτική απάντηση σε αυτό το μισάνθρωπο υπάρχον, σίγουρα διατυπώνουμε σε όλους μια σαφή ερώτηση: Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει αυτός ο κόσμος με τα ίδια τα εργαλεία που προσφέρει το κράτος του;

Σε ό,τι μας αφορά Όχι.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ντουγρού
και στα 8 διωκόμενα συντρόφια

10-100-1000άδες καταλήψεις,
ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης

ΑΓΡΟΣ / αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος
στο πάρκο τρίτση

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΙΝΙΑΛΟ στο Αιγάλεω

,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *