Μέχρι πριν λίγα χρόνια, όταν οι διάφοροι αεριτζήδες και οι κολαούζοι τους διαφήμιζαν τις ανεμογεννήτριες στα βουνά υπόσχονταν ανάπτυξη και οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, φθηνό ρεύμα για όλους, προστασία του περιβάλλοντος και απεξάρτηση της ενεργειακής παραγωγής από τα ορυκτά καύσιμα. Σύντομα η πραγματικότητα αποκάλυψε το μέγεθος της απάτης και οι τοπικές κοινωνίες αντέδρασαν. Γι’ αυτό και οι επενδυτές και οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι τους εκτός από τα ψέματα και τη συκοφαντία επιστράτευσαν αδιαφανείς fast track διαδικασίες και όπου χρειάστηκε τα ΜΑΤ.
Για τις τοπικές κοινωνίες το μόνο που προσέφεραν τα αιολικά στις κορυφογραμμές, τα μικρά υδροηλεκτρικά στα ποτάμια, τα φωτοβολταικά στα λιβάδια και τα χωράφια, είναι ρημαγμένα τοπία, αντιμετώπιση ιθαγενών στην εποχή της αποικιοκρατίας και υποβάθμιση δύο βασικών πηγών πλούτου για τις κοινότητες, της πρωτογενούς παραγωγής και του ορεινού τουρισμού.
Από περιβαλλοντική σκοπιά η εγκατάσταση ΑΠΕ σε ευαίσθητα οικοσυστήματα είναι αδιανόητη. Οι ευρύτατες και συχνά αμετάκλητες καταστροφές στους τόπους που δέχονται τις, βιομηχανικού τύπου, εγκαταστάσεις των ΑΠΕ σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζονται από ένα αόριστο και αμφίβολο όφελος “αποτροπής της κλιματικής αλλαγής” το οποίο δικαιολογεί κάθε συγκεκριμένο περιβαλλοντικό έγκλημα.
Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα ήταν εξ αρχής ψέμα που οι υπεύθυνοι συγκάλυπταν με ευχολόγια και τρομοκρατώντας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι με τα υπάρχοντα δεδομένα οι ΑΠΕ μεσοπρόθεσμα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε το 1/3 της ζήτησης. Γι’ αυτό και ο ενεργειακός σχεδιασμός εξ αρχής περιελάμβανε το φυσικό αέριο ως βασικό καύσιμο παραγωγής, αλλά και τα πυρηνικά σε μια σειρά χωρών. Ωστόσο το φθηνό φυσικό αέριο ως προϋπόθεση της πράσινης μετάβασης είναι προς το παρόν παρελθόν και αν κρίνουμε από την τρομολαγνική προπαγάνδα για δύσκολο ενεργειακό χειμώνα η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει σύντομα. Παράλληλα, σε παγκόσμιο επίπεδο η συμβολή των ΑΠΕ στην μείωση των αερίων του θερμοκηπίου όχι μόνο είναι ελάχιστη αλλά υπερκεράζεται από την εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για ενέργεια.
Οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος και στα καύσιμα σύμφωνα με την προπαγάνδα οφείλονται στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ωστόσο ο πόλεμος ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 και οι αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος παρατηρήθηκαν πολλούς μήνες πριν. Το Σεπτέμβριο του 2021, οι τιμές είχαν σχεδόν τριπλασιαστεί (+189%) σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2020 και έκτοτε τραβάνε διαρκώς την ανηφόρα. Αν θέλουμε να ψάξουμε τις αιτίες της σημερινής κατάστασης θα πρέπει να δούμε αυτά που συνέβησαν τα 20 τελευταία χρόνια: την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την επιδοτούμενη εγκατάσταση των ΑΠΕ, με αποκορύφωμα τη λειτουργία του χρηματιστηρίου της ενέργειας.
Η μετατροπή ενός κοινωνικού αγαθού (του ρεύματος) σε κερδοσκοπικό προϊόν και ο σχεδιασμός μια ενεργειακής μετάβασης με μοναδικά γνώμονα τα υπερκέρδη των εταιρειών είναι η πραγματική αιτία των αυξήσεων στο ρεύμα.
Τα ίδια πάλι καθάρματα
Αν κοιτάξουµε ποιες εταιρείες και ποιοι άνθρωποι βρίσκονται πίσω από τα ενεργειακά πρότζεκτ ανά την Ελλάδα (ΤΕΡΝΑ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΔΕΗ, Μυτηλιναίος, Μαρινάκης, Λάτσης, Κοπελούζος κ.α.), καταλαβαίνουµε ότι αυτά τα καθάρµατα θα αρπάξουν και θα µετατρέψουν σε µπάζα ότι µπορούν. Είναι οι ίδιες εταιρείες, οι ίδιες οικογένειες που δεκαετίες τώρα αποµυζούν τους δηµόσιους πόρους και έχουν τη δύναµη να υπαγορεύουν τις κρατικές πολιτικές στους τοµείς του ενδιαφέροντός τους. Μετά το πάρτυ των ολυµπιακών αγώνων και την ολοκλήρωση της εποχής των µεγάλων έργων, βρήκαν στα αιολικά, τα φωτοβολταϊκά, το φυσικό αέριο και τη βιοµάζα, ένα νέο πεδίο ασφαλών επενδύσεων. Ελέγχοντας όλη την αγορά σε όλα της τα στάδια και με εργαλείο το χρηματιστήριο της ενέργειας πραγματοποιούν αδιανόητα κέρδη εις βάρος των κοινωνιών και της φύσης.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση της φύσης και της κοινωνίας είναι κοινός
Υπάρχει μια σαφής σύνδεση της καταστροφής των βόρειων Αγράφων (που ξεκίνησε ήδη από τον Τύμπανο και ετοιμάζεται για την Καράβα και την Καζάρμα) με τις ληστρικές αυξήσεις στην ενέργεια. Είναι το ίδιο σύστημα, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες εταιρείες, το ίδιο καπιταλιστικό σχέδιο που αντιμετωπίζει τη φύση και τους πληθυσμούς ως πεδίο εκμετάλλευσης. Όσο δεν βρίσκουν αντίσταση, η εκμετάλλευση γίνεται ξεδιάντροπη λεηλασία. Και σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε τώρα. Για τις κοινωνίες αυτό σημαίνει ότι ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού δεν θα μπορεί να καλύπτει βασικές ενεργειακές του ανάγκες, είτε λόγω του υψηλού κόστους, είτε γιατί θα έχει περιορισμένη πρόσβαση μέσω κάποιου είδους δελτίου σε αυτές. Η επίθεση που εξελίσσεται είναι μία και δίνεται σε όλα τα μέτωπα. Γι’ αυτό και ο αγώνας οφείλει να είναι κοινός. Ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Ενάντια στις αυξήσεις του ρεύματος, ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας.
Καζάρμα: Ένα αιολικό εργοστάσιο με 9 ανεμογεννήτριες, ύψους 130 μ. η καθεμιά, έλαβε άδεια εγκατάστασης στις θέσεις «Ζυγουρολίβαδο» και «Παλιό Μανδρί». Εάν σκεφτούμε ότι το πυροφυλάκιο της Καζάρμα έχει ύψος μόλις 7 μέτρων και φαίνεται απ’ όλα τα γύρω χωριά, τότε μπορούμε να φανταστούμε ποια θα είναι η εικόνα που θα αντικρίζουμε όταν θα φτάνουμε στο οροπέδιο της λίμνης Πλαστήρα.
Καράβα: Στην ξακουστή και χιλιοτραγουδισμένη Καράβα σχεδιάζεται η εγκατάσταση δύο αιολικών εργοστασίων, ένα στη θέση «Χονδροσπάνι» και ένα στη θέση «Αγκαθάκι». Πρόκειται για δύο έργα της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, το ένα από τα οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων, την τοποθέτηση ανεμογεννήτριας ακριβώς επάνω στην υψηλότερη κορυφή των Αγράφων, στα 2.184 μέτρα!
Άσπρος, Κερασιώτης: Το μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο μέσα στην κοίτη του Άσπρου στο Καροπλέσι έχει ολοκληρωθεί και για κάποια χιλιόμετρα το πάλαι ποτέ ορμητικό ποτάμι όπου μπορούσες να κάνεις και ράφτινγκ είναι έτοιμο να μπει σε σιφόνι. Ένα άλλο παρόμοιο εργοστάσιο στον Κερασιώτη κατασκευάζεται ξανά από την αρχή καθώς τα ορμητικά νερά του Ιανού έκαναν αυτό που είναι αναμενόμενο όταν χτίζεις τσιμεντένια εμπόδια στην φυσική ροή των νερών, το παρέσυραν.
συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών
