ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΜΕΤΡΟ ΑΙΓΑΛΕΩ

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/1 ΣΤΙς 6ΜΜ

ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ

ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΤΑΝΓΚΟ

 

Στις 31 Δεκέμβρη 2021, πραγματοποιείται επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης “Στέκι στο βιολογικό” στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενός χώρου αγώνα, αλληλεγγύης και πολιτιστικής δημιουργίας που αριθμούσε 34 χρόνια αυτοοργανωμένης ζωής. Κατά τη διάρκεια της εκκένωσης, οι ένστολοι αχυράνθρωποι φροντίζουν να καταστήσουν τον χώρο μη λειτουργικό απέναντι σε ένα ενδεχόμενο μελλοντικής ανακατάληψής του, γκρεμίζοντας ένα μεγάλο μέρος του τοίχου της κατάληψης (μια ενέργεια που, στη συνέχεια, προβάλλεται στις μονοδιάστατες οθόνες των ΜΜΕ ως βανδαλισμός των καταληψιών). Στις 10 Γενάρη 2022, πραγματοποιείται κατάληψη σε νέο χώρο του ΑΠΘ, η οποία εκκενώνεται δύο μέρες μετά, ενώ συλλαμβάνονται 15 άτομα που υπερασπίζονται τον χώρο.

 

Ενάντια σε έναν κόσμο γεμάτο διαμεσολαβημένα νοήματα και περιεχόμενα ακρωτηριασμένα από τις μηχανές της κυρίαρχης προπαγάνδας, είναι σημαντική η διάχυση του λόγου των αγωνιζόμενων υποκειμένων. Ακολουθεί η ανακοίνωση του Στεκιού μετά την πρώτη εκκένωση, την οποία αποφασίσαμε να μοιράσουμε, μεταφέροντας ένα μήνυμα αντίστασης από τη Θεσσαλονίκη στις γειτονιές του Αιγάλεω.

 

 

Όλα συνεχίζονται, ούτως ή άλλως.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ

 

κατάληψη  ΣΙΝΙΑΛΟ

 

 

 

Σήμερα Παραμονή πρωτοχρονιάς (31-12-2021) κράτος και μπάτσοι προχώρησαν στην εκκένωση του κατειλημμένου χώρου “στέκι στο βιολογικό” περικυκλώνοντας το χώρο γύρω από το campus, με παράλληλη αυξημένη παρουσία μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου. Η εισβολή και η εκκένωση της κατάληψης επιλέχθηκε να πραγματοποιηθεί τα ξημερώματα (6:00) δεδομένου ότι εκείνες τις ώρες δεν θα είχαν να αντιμετωπίσουν κάποια μορφή αντίστασης. Δεν θεωρούμε ότι η εκκένωση του στεκιού στο Βιολογικό αποτελεί εξαίρεση, καθώς μέρος των πολιτικών μεθοδεύσεων του κράτους με τη μορφή ελέγχου και καταστολής, είναι να φιμώνει οποιονδήποτε τρόπο έκφρασης και δράσης που αποκλίνει από το κυρίαρχο. Το μέχρι στιγμής πλαίσιο καταστολής το οποίο είχε υποστεί η κατάληψη ανά τα χρόνια, προερχόταν κυρίως από ενδοπανεπιστημικές αρχές και κοσμητείες. Η σημερινή εκκένωση – της πιο μακροχόνιας κατάληψης σε πανεπιστημιακό έδαφος – θεωρούμε ότι συγκυριακά έχει βαρύτερη πολιτική σημασία. Για το κράτος, σηματοδοτεί το τέλος της ‘ανομίας’ σε πανεπιστημιακούς χώρους και την ‘αποστείρωση’ των εκπαιδευτικών θεσμών, προωθώντας, ως αναγκαίο, ένα καθεστώς επιτήρησης και ελέγχου, κλειδώνοντας τις σχολές και εντείνοντας την αστυνόμευση του πανεπιστημίου. Απαραίτητη συνθήκη για την επίτευξη των σχεδίων αυτών είναι το φίμωμα κάθε ριζοσπαστικής, αυτοοργανωμένης φωνής που κινείται στον πανεπιστημιακό χώρο, όπως στέκια, καταλήψεις και αυτόνομα σχήματα.

 

Για εμάς αυτοί οι χώροι, είναι χώροι ελευθερίας, που απορρίπτουν τις έννοιες της ιεραρχίας, της ιδιοκτησίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης. Σε αυτούς, δημιουργούμε τις δικές μας δομές, με βάση την αυτοοργάνωση, την ισότητα,

 

την αντιεμπορευματικότητα και την αλληλεγγύη, από την πολιτική μας υπόσταση και δράση, μέχρι και την ψυχαγωγία μας. Όπως στο παρελθόν έχουμε υπερασπιστεί τους χώρους που δέχτηκαν επίθεση, σε Ελλάδα και εξωτερικό, έτσι και τώρα θα μας βρουν απέναντι τους στην προσπάθεια να μας εξαφανίσουν. Την απάντηση μας στην καταστολή σας θα την βρίσκετε μπροστά σας, όπως εδώ και τόσα χρόνια.

 

Τον Νοέμβριο του 1987, καταλαμβάνεται το “στέκι στο βιολογικό” από φοιτητές καθώς δημιουργείται η ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό χώρο έκφρασης. Το στέκι που κάποτε προοριζόταν για πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη πλέον λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, στέκι αντιπληροφόρησης και ορμητήριο κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων. Εξ’ αρχής η σύσταση και η δράση του είναι πολυμορφική εφόσον στο ίδιο χώρο συστεγάζονται ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ποικίλους τρόπους δράσης. Μέσα σε αυτό το διάστημα των 34 χρόνων στο χώρο του στεκιού έχουν στεγαστεί φοιτητικά, συναυλιακά, θεατρικά, ραδιοφωνικά και πολιτικά εγχειρήματα, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί καφενεία, συλλογικές κουζίνες, προβολές, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, μαθήματα αυτοάμυνας, κ.α. Έχουν στηριχτεί αγώνες όπως αυτή των αρνητών στράτευσης, των πολιτικών κρατουμένων, των μαθητικών καταλήψεων και έχουν φιλοξενηθεί προσπάθειες οικονομικής στήριξης δικαστικών εξόδων, αναγκών τετραπόδων συντρόφων και ιατρικών εξόδων στο πλαίσιο της αλληλεγγύης. Το στέκι μέχρι και σήμερα, συνεχίζει να αποτελεί σημείο συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης με βασικό άξονα την αυτοοργάνωση με αντιεμπορευματικούς όρους, την αλληλεγγύη στα έγκλειστα συντρόφια και την καθημερινή διεκδίκηση των ζωών μας.

 

Η επίθεση στους χώρους μας όχι μόνο δεν θα μείνει αναπάντητη αλλά λειτουργεί και ως κινητήριος δύναμη για αντεπίθεση καθώς μας υπενθυμίζει για μια ακόμη φορά πως είμαστε σε συνεχή πόλεμο. Το παραμυθάκι της τάξης και της ασφάλειας που πραγματοποιείται μέσω της καταστολής από κάθε μορφής μπάτσων και ρουφιάνων αναζωπυρώνει την ανάγκη μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε όντας αλληλέγγυοι/ες το ένα στο άλλο. Αν θεωρείτε ότι εισβάλλοντας στους χώρους μας, πρόκειται να αφανίσετε και εμάς, ζείτε με αυταπάτες. Θα φροντίσουμε εμείς να σας επαναφέρουμε από αυτές.

 

 

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

Στέκι στο βιολογικό