Ιερά Οδός και Θηβών
Ιερά Οδός και Κηφισού
Πεζογέφυρα ΙΚΕΑ
Πεζογέφυρα Π. Ράλλη
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΕΙΡΗΝΗ
Στις 29 Σεπτέμβρη του 1944 οι ναζί μαζί με ντόπιους δωσίλογους έκαψαν ζωντανούς 100 περίπου αιγαλιώτες ως αντίποινα σε ενέδρα του ΕΛΑΣ.
Οι ναζί και οι ντόπιοι δωσίλογοι τον τελευταίο χρόνο της κατοχής δολοφόνησαν χιλιάδες ανθρώπους και λεηλάτησαν δεκάδες χωριά ως «αντίποινα» στον αντιφασισμό.
Οι ναζί έφυγαν. Οι δωσίλογοι έμειναν. Όχι μόνο ατιμώρητοι, αλλά ως μισάνθρωπη εξουσία που ταλαιπωρεί έκτοτε κάθε υπόθεση αντίστασης και ελευθερίας.
Εμφύλιος, μετεμφυλιακό κράτος, ιουλιανά, χούντα, μεταπολίτευση, πανταχού παρόντες, πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, θρασύδειλοι πατριδοκάπηλοι, στο παρακρατικό σκοτάδι, πίσω από τις πλάτες της αστυνομίας, νταβατζήδες της μικροαστικής μιζέριας.
Και να που, στις αρχές του 21ου αιώνα, μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι τους βάζουν στην Βουλή.
Βρίζουν, χτυπάνε, σκοτώνουν μετανάστες, η ελληνική κοινωνία το ανέχεται. Το κράτος ενσωμάτωνει στην ατζέντα του όλη την προταγματική των φασιστών. Ο «Ξένιος Δίας» κλείνει με φασιστικό νόημα το μάτι στον επιθετικό μικροαστισμό.
Σκοτώνουν τον Παύλο Φύσσα. Θέλουν να ανοίξουν την ατζέντα ενός εμφυλίου για να διαχωριστούν από την ακροδεξιά στροφή του κράτους και να επιβιώσουν πολιτικά.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά βρίσκει αφορμή να συστοιχηθεί με τον ελληνοκεντρισμό του εθνικού κορμού και αρχίζει να ξηλώνει τους χρυσαυγίτες: ό,τι ήταν να προσφέρουν στο Σύστημα εν μέσω κρίσης είχε ήδη προσφερθεί.
Οι χρυσαυγίτες μπαινοβγαίνουν στις φυλακές, αλληλοτρώγονται, αποδεκατίζονται. Αλλά ο φασισμός είναι κάτι παραπάνω από τους μισάνθρωπους της Χ.Α.
Ο Συριζα αναλαμβάνει την «ευθύνη» να κάνει ακριβώς τα ίδια λάθη της σοσιαλδημοκρατίας του μεσοπολέμου. Να διαχειριστεί την «ελπίδα» για μια ανθρώπινη διαχείριση του καπιταλισμού ανοίγοντας τον δρόμο στον αντιδραστικό σκοταδισμό.
Το «εναντιωματικό» κίνημα εξαφανίζεται στην ουσία, στην συντριπτική του πλειονότητα, από τους δρόμους γεμάτο απογοήτευση και ενοχές.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση έρχεται θριαμβευτικά να διαχειριστεί τα πιο μοιρολατρικά και αντιδραστικά αισθητήρια που βγαίνουν στον αφρό της κοινωνικής δυσφορίας.
Ο φασισμός ως ιδεολογία του ρατσισμού και εθνικισμού βρίσκεται στην άκρη ενός σκοταδισμού που σηκώνει κεφάλι μέσα μια μεταμοντέρνα γενικευμένη σύγχυση.
Η κρατική διαχείριση της πανδημίας θέλει να τελειώνει μια και καλή με τις κοινωνικές αντιστάσεις, με ό,τι συλλογικό κομίζει ελευθερία, με ό,τι προσωπικό πρεσβεύει ελεύθερη βούληση.
Η καταδίκη της Χ.Α. στις 7 Οκτώβρη του 2020, αποτελεί κομβικό σημείο του αντιφασισμού γιατί, πέραν των άλλων, καταδεικνύει το γεγονός ότι ο φασισμός είναι κάτι πολύ πιο «μεγάλο» από τον χρυσαυγιτισμό.
Έτσι σήμερα έχουμε 3 δηλωμένους φασίστες στην κυβέρνηση, πολλούς κυβερνητικούς με φασίζουσα ρητορική, μια κυβέρνηση με ακροδεξιά ατζέντα, χρυσαυγίτες που κάνουν προεκλογικό αγώνα μέσα από τη φυλακή, φασιστικές συμμορίες που ανασυστήνονται στις γειτονιές, μια κοινωνία που ανέχεται και επιτρέπει σε φασιστικά παράσιτα να αρθρώνουν δημόσιο μισάνθρωπο λόγο, μια κοινωνία παθητική, αμήχανη, συγχυσμένη.
Όλα πρέπει να αλλάξουν. Μα, εν τω μεταξύ, τίποτε το φασιστικό δεν επιτρέπεται να ανασαίνει, να προσβάλλει, να νιώθει ασύδοτο στο μίσος του ενάντια στην ελευθερία.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΙΝΙΑΛΟ