Σήμερα στα Δικαστήρια της Χίου διεξήχθη η δίκη των 4 από τους 6 έφηβους μετανάστες που κατηγορούνται για την φωτιά που κατέστρεψε το κολαστήριο της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020.

Τα παιδιά καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 10 ετών ο καθένας (!) το δικαστήριο δεν έκανε δεκτά τα ελαφρυντικά, ιδίως αυτό της μετεφηβικής ηλικίας και απέρριψε τον ανασταλτικό χαρακτήρα της έφεσης. Αυτό σημαίνει οτι πιθανότατα θα οδηγηθούν την προσεχή εβδομάδα στις φυλακές Αυλώνας.

Μια δίκη που χαρακτηρίσθηκε από την απουσία δημοσιότητας και την απαγόρευση πρόσβασης σε δημοσιογράφους, μια δίκη παρωδία αφού δεν αποδείχθηκε με στοιχεία η συμμετοχή των τεσσάρων κι όλα στηρίχθηκαν σε μία μαρτυρία ενός ανθρώπου ο οποίος έχει εξαφανισθεί (σ.σ. εικάζεται ότι βρίσκεται στην Γερμανία).

Μια δίκη της οποίας το αποτέλεσμα ήταν προαποφασισμένο, αφού το κράτος ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους και επιζητά διακαώς να ξεπλύνει τον εαυτό του από το όνειδος της Μόριας, αντιστρέφοντας τις έννοιες θύτη και θύματος.

Το έγκλημα δεν είναι ότι κάηκε η Μόρια, το έγκλημα είναι ότι υπήρξε.

Χιλιάδες αιτούντες άσυλο ήταν αναγκασμένοι να ζουν σε μια κρατικά οργανωμένη κτηνωδία, σε αδιανόητες από τον μέσο άνθρωπο συνθήκες, αιχμάλωτοι ενός πολέμου που κηρύχθηκε και ασκείται μονομερώς από τα κράτη της Ευρώπης.

Η Μόρια δεν ήταν σπίτι που κάηκε, δεν ήταν καν φυλακή που κάηκε, ήταν σχεδόν ένας μη-τόπος, μια διαρκής κόλαση λάσπης, σκουπιδιών και βίας που θα μείνει ως ανεξίτηλο ιστορικό μνημείο της σύγχρονης βαρβαρότητας.

Όπως κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης αυτού του κόσμου, δεν βελτιώνεται, εκκενώνεται. Αυτό έκαναν πράξη οι χιλιάδες εξαθλιωμένοι κρατούμενοι του ελληνικού κράτους, και γι αυτό πανηγύριζαν όταν κάηκε.

Να σταθούμε στο πλευρό τους με κάθε μέσο. Πλήρης αθώωση των 6 καταδικασθέντων!

Άμεση εκκένωση όλων των καταυλισμών με πλήρη κάλυψη των αναγκών των προσφύγων.

Τα κράτη είναι υποχρεωμένα να παρέχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους αιτούντες άσυλο.

Καμια Μόρια, κανένα Καράτεπε ποτέ και πουθενά!