ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΕΛΙΚΩΝΑ
Την Τρίτη, 16/3/21 το πρωί, κόσμος από τα χωριά του Ελικώνα αλλά και διάφορες συλλογικότητες από τις γύρω περιοχές, συγκεντρώθηκαν στην περιοχή της Αρβανίτσας μετά από ενημέρωση ότι ξεκινούν εργασίες για την διαπλάτυνση του δρόμου που οδηγεί στο Σταυρό, με σκοπό την προετοιμασία για την εγκατάσταση 2 νέων ανεμογεννητριών. Η αστυνομία έκανε άμεσα εμφανή την παρουσία της, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι είναι εκεί για να προστατέψει τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οι αγωνίστριες/ες, σύσσωμοι και παρά την πίεση των δυνάμεων καταστολής για αποχώρηση μας και τις απειλές για συλλήψεις, έφραξαν με αποφασιστικότητα τον δρόμο προς τον Σταυρό παρεμποδίζοντας έτσι τα μηχανήματα των ντόπιων εργολάβων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αναβολή του έργου για 48 ώρες, κερδίζοντας έτσι το κίνημα χρόνο για να ανασυνταχθεί.
Την Πέμπτη 18/3, η νέα συγκέντρωση στην περιοχή της Αρβανίτσας είχε ακόμη περισσότερη μαζικότητα και μεγαλύτερο παλμό από την πρώτη μέρα. Υπήρξαν καλέσματα από πολιτιστικούς και ορειβατικούς συλλόγους του Κυριακίου, από τη συνέλευση του Ανεμόμυλου, από το αυτοργανωμένο αθλητικό σωματείο της Ρήξης, από τον αυτοργανωμένο κοινωνικό χώρο της Σφήνας και από την επιτροπή κατοίκων της Αγίας Άννας. Πάνω από 150 αγωνιστές/στριες κάθε ηλικίας, βρέθηκαν στον χώρο και με το βροντερό παρόν τους -και κόντρα στις φήμες περί αποκλεισμού και μπλόκων από την αστυνομία- στήριξαν έμπρακτα τον αγώνα ενάντια στης φύσης την λεηλασία. Η πίεση που ασκήθηκε από τον κόσμο απέφερε καρπούς, μιας και κατάφερε τη δεύτερη αναβολή του έργου. Η φυσική παρουσία του διαδηλωτών ήταν καταλυτική για την αναβολή αυτή, και παρά την αυξημένη, σε σχέση την παρέμβαση/αποκλεισμό της Τρίτης, παρουσία δυνάμεων ΜΑΤ, πέτυχαν να υπερασπίσουν τον Ελικώνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κλιμάκιο του δασαρχείου και κυρίως οι ντόπιοι εργολάβοι, ήταν το κόκκινο πανί για τους παρευρισκόμενους, μιας και το προηγούμενο βράδυ είχαν αθετήσει τη συμφωνία για 48ωρη παύση οποιασδήποτε κίνησης.
Ύστερα, λοιπόν, από την κοινωνική πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις, το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο δήμαρχος Λιβαδειάς και μέλη των δημοτικών παρατάξεων συναντήθηκαν με τους εργολάβους για το ζήτημα των εργασιών. Παράλληλα, υπήρξε κάλεσμα συγκέντρωσης από τον Ανεμόμυλο έξω από το δημαρχείο κατά την ώρα της συνάντησης. Πάνω από 50 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, σπάζοντας στην πράξη τον χρονικό περιορισμό στις μετακινήσεις λόγω του λοκντάουν και στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο έμπρακτα τον αγώνα που έχει ξεκινήσει και στα βουνά μας.
Όπως ήταν φυσικό, μιας και εργολάβοι και εταιρίες στηρίζονται σε νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους, το μόνο αποτέλεσμα που είχε η συνάντηση ήταν η παραδοχή από μέρους των αιρετών ότι η καταστροφή ενός ακόμη κομματιού του βουνού του Ελικώνα είναι “νόμιμη”! Αποτέλεσμα αυτού, η πλήρης αστυνομοκρατία και οι συνεχείς έλεγχοι στην περιοχή του Σταυρού την επόμενη ημέρα.
Εμείς, αυτό που κρατάμε από τις μέρες που προηγήθηκαν, είναι ότι τίποτα δεν τελείωσε. Το πολύτιμο συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι μόνο οι αδιαμεσολάβητοι και από τα κάτω αγώνες, που δίνονται μακριά από λογικές ανάθεσης, χειραγώγησης και θεσμικού μονόδρομου, αποτελούν τη μοναδική πιθανότητα για την νίκη μας απέναντι στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου, για την πραγματική σωτηρία των βουνών των δασών, για την επιβίωση του ίδιου του φυσικού μας περιβάλλοντος. Η απαισιοδοξία και η καραμέλα του “τίποτα δεν αλλάζει”, σπάει με την ενημέρωση. Σπάει στον δρόμο.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΝΟΜΙΜΟΣ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
Ανεμόμυλος (ανοιχτή περιβαλλοντική συνέλευση Λιβαδειάς)