Άθλια ανθρωποειδή χύστε σε αυτόν τον άνθρωπο το ρατσιστικό σας δηλητήριο. Αυτό που ασφυκτιά στη γλώσσα σας όταν σέρνεστε σαν ερπετά στη μισάνθρωπη καθημερινότητά σας. Πηγαίνετε να του φωνάξετε στα μούτρα να γυρίσει στη χώρα του. Ναι. Σε αυτή τη χώρα που, άθλια ανθρωποειδή, έχετε στείλει τις βόμβες σας.
Πηγαίνετε να του πείτε ότι φταίει αυτός που πέθαναν τα παιδιά του. Πηγαίνετε να τον σπρώξετε, να τον φτύσετε, να τον χτυπήσετε, να του ανοίξετε το κεφάλι, να τον μαχαιρώσετε, να τον πετάξετε στη θάλασσα. Κι ύστερα να γυρίσετε στα παιδιά που μεγαλώνετε για να τους διδάξετε το μεγαλείο του ελληνισμού. Γιατί ανέκαθεν ήσασταν οι καλύτεροι πρεσβευτές του. Σάρκα και αίμα του. Δηλητήρια και φτυσιές του. Μαχαίρια και σιδηρολοστοί του. Καγχάστε θρασύδειλοι. Με τη σιγουριά ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ σε σας. Μόνο που δεν τα υπολογίσατε καλά. Η επιμελημένη και αλαζονική σας άγνοια δεν πρόκειται να σας σώσει.
Η Ιστορία δεν εγγυάται τίποτε σε κανέναν… πόσο μάλλον σε σας. Ας ανανεώσουμε λοιπόν τα λυσσασμένα μας ραντεβού.
Εκεί που σέρνεστε: στην καθημερινή μας ζωή.
0 απαντήσεις στο “Μήνυμα προς τα ρατσιστικά ανθρωποειδή…”
Συγκλονιστικό ( οχι μονο το βίντεο αλλα κυρίως η λεζάντα του απ τον πολυ δυνατό κειμενογράφο ) όσο ο θάνατος μικρών παιδιων,θλιβερό ,όσο το Σουρσιμο της καθημερινής ζωής θεατρικό και μεγαλοστομο ,όσο η πρόσκληση σε λυσσασμένο ραντεβού μάταιο,όσο η υπόσχεση μιας επι γης ειρήνης Κι Ευδοκίας που θαρθει μετά ………..το λυσσασμένο ραντεβού..Ενω όλοι γνωρίζουν πως δεν θαρθει ποτε στο ραντεβού ο προσκεκλημένος,κι ο πόλεμος θα συνεχίσει να ειναι πατέρας
Ο Θουκυδίδης (“ο πόλεμος θα συνεχίσει να ειναι πατέρας”) ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι όλα είναι μάταια. Μιλάμε για τον φασισμό στην καθημερινή ζωή… Αν θεωρείς ότι το πρόβλημα είναι ο πόλεμος τότε ας διαφωνήσουμε πάνω στο ότι για πολλούς υπερασπιστές του “εθνικού κορμού” ο πόλεμος είναι μια αφορμή προκειμένου να εκφράσουν τα ρατσιστικά και εθνικιστικά τους χαρακτηριστικά
What happened?
Καλησπέρα φίλε μου καταληψια.Μολις είδα την απάντηση σου και σ ευχαριστώ.Δεν είχα στο νου μου τον Θουκυδιδη.Δεν γνώριζα πως είπε κατι τέτοιο.Τον Ηρακλειτο είχα με το πολυ γνωστό,το τετριμμένο, “πόλεμος πατήρ πάντων”.Δεν θεωρώ πως ο πόλεμος ειναι “το” πρόβλημα.Σε κάθε περιπτωση βεβαια ειναι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα ο πόλεμος.Σημαντικωτερο πρόβλημα θεωρώ την ανθρώπινη φύση,για να μην πω την ανθρώπινη μοίρα και μπούμε ετσι στα δύσβατα χωράφια της μετά φυσικής.
Κάθε πρόβλημα για να λυθεί πρεπει πρώτα να διατυπωθεί γι αυτό πριν προτείνουμε τις λύσεις μας πρεπει ακριβώς να διατυπώσουμε το πρόβλημα.Αλλιως ξιφουλκουμε αερολογώντας.Αν με το συγκλονιστικό βίντεο και το κειμενο που το συνοδευσες ήθελες να μιλήσεις για “τον φασισμό στην καθημερινή ζωή”,αυτό οχι μονο δεν το κατάλαβα ,αλλα ουτε καν το υποψιαςτηκα.
Ειναι αυτονόητο οτι ο θουκυδιδης δεν μπορεί να ισχυρίστηκε ποτε οτι όλα ειναι μάταια γιατι στην περιπτωση αυτή θα ήταν ένας κοινός βλάκας..Τα περί υπερασπιστών του εθνικού κορμού, και της έκφρασης των ρατσιστικών και εθνικιστικών χαρακτηριστικών τους μου φαίνονται κάπως άσχετα με την οδύνη του πατέρα που θρηνεί τα αταφα, μικρά του και την αιτία της τραγωδίας που εκτυλίσσεται δίπλα μας..Για την αιτία λοιπον του πολέμου, θα ήταν χρήσιμο να μιλήσουμε μήπως και καταφέρουμε να την εξαλείψουμε.
Αγαπητή Κλεο Παππά, η απεύθυνση της ανάρτησης είναι προς τον “εθνικό κορμό”. Που θέλει πάντα βλέπει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως το πρόβλημα. Που δεν θέλει να αναγνωρίσει ποτέ τη δική του ευθύνη για το δράμα αυτών των ανθρώπων. Που με ευκολία μολύνει την καθημερινή μας ζωή με τον απεχθή και επιθετικό του κυνισμό προς οτιδήποτε διαφέρει από την ταυτοτική του κανονικότητα. Φυσικά και το πρόβλημα βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση, μόνο που οι άνθρωποι έχουν συνείδηση… άρα γίνονται ό,τι είναι. Όλα είναι αποτέλεσμα των επιλογών του και ως τέτοια κρίνονται. Τα “λυσσασμένα ραντεβού” δεν αφορούν μονομαχίες σώμα με σώμα (στείρες ασκήσεις φυσικής δύναμης) αλλά μάχη σε επίπεδο συνειδήσεων: την συντριβή των ρατσιστικών χαρακτηριστικών όπου τα συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή. Ο πόλεμος είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με πολλές προεκτάσεις… τόσες, που κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την απάλειψή του από τις κοινωνίες.
Καθηλωτικό κείμενο. Όταν η οργή, υπερέχει κάθε άλλου συναισθήματος (λύπης, απόγνωσης, απελπισίας..) τότε το μόνο που μένει είναι τα “λυσσασμένα μας ραντεβού”. Το δικαίωμα της επιβίωσης και της διεκδίκησης μιας καλύτερης ζωής., είναι δικαίωμα και δεν έχει σύνορα, χώρες. Όταν αυτό γίνει κατανοητό από όλους, τότε τα ανθρωπάκια θα έχουν γίνει άνθρωποι.