“Ο Τζόζεφ Μέρικ γνωστός και ως ο Άνθρωπος Ελέφαντας, ήταν ένας Άγγλος πολίτης που απασχόλησε την επιστήμη και την κοινή γνώμη της Βικτοριανής Αγγλίας εξαιτίας μίας σπάνιας ασθένειας από την οποία έπασχε, προκαλώντας δυσμορφίες του σώματός του. Η σύγχρονη διάγνωση έδειξε ότι ο Μέρικ έπασχε από τη σπάνια διαταραχή που ονομάζεται Σύνδρομο του Πρωτέα. Γεννήθηκε στο Λέστερ της Αγγλίας, γιος της Μαίρη Τζέην και του Άνταμ Ρόκλεϋ Μέρικ. Το πλήρες όνομά του ήταν Τζόζεφ Κάρεϊ Μέρικ και είχε έναν μικρότερο αδελφό (Ουίλλιαμ Άρθουρ) και μία αδελφή (Μάριον Ελάιζα). Από την ηλικία των δύο ή πέντε ετών[2], εμφάνισε δείγματα δυσμορφιών στο σώμα του και ανάπτυξης όγκων, που σταδιακά επεκτάθηκαν ώστε μέχρι την περίοδο της εφηβείας του ήταν πλήρως παραμορφωμένος. Σε κάποια χρονική περίοδο, το δεξί του χέρι και ο βραχίονας του επίσης αχρηστεύτηκαν. Η μητέρα του πέθανε από πνευμονία όταν ήταν έντεκα ετών και σύμφωνα με μαρτυρίες μελών της οικογένειας έπασχε και η ίδια από κάποια μορφή δυσμορφίας ή παράλυσης, ωστόσο καμία φωτογραφία της δεν έχει διασωθεί ώστε να επιβεβαιωθεί αυτό το ενδεχόμενο. Μετά το θάνατό της, ο πατέρας του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, ωστόσο η παραμορφωμένη εμφάνιση του Μέρικ αποτέλεσε την αιτία να γίνει ανεπιθύμητος στους κόλπους της οικογένειάς του.
Για ένα διάστημα εργάστηκε ως πλανόδιος πωλητής, πριν καταλήξει για λόγους βιοπορισμού να γίνει θέαμα σε περιπλανώμενο τσίρκο (freak show). Την ίδια περίπου περίοδο, προκάλεσε το ιατρικό ενδιαφέρον του χειρούργου Φρέντερικ Τριβς (Frederick Treves), ο οποίος παρουσίασε τον Μέρικ στην Παθολογική Εταιρεία του Λονδίνου το 1884. Μετά την απαγόρευση τέτοιου είδους θεαμάτων στην Αγγλία, το 1886, ταξίδεψε στο Βέλγιο, προς αναζήτηση εργασίας. Εκεί αντιμετωπίστηκε με μεγαλύτερη σκληρότητα και τελικά έπεσε θύμα κλοπής και εγκατάλειψης. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Λονδίνου (Whitechapel Hospital) όπου τον ανέλαβε ο Τριβς και σύντομα έγινε ο διασημότερος ασθενής του. Το νοσοκομείο φρόντισε να του παραχωρηθεί μία ειδικά διαμορφωμένη μόνιμη κατοικία, σε μία από τις πτέρυγες του νοσοκομείου, καθώς σύμφωνα με την πολιτική που ίσχυε απαγορευόταν η κατάληψη κρεβατιών από ασθενείς που έπασχαν από ανίατες ασθένειες. Εκεί έζησε μέχρι το θάνατό του, στις 11 Απριλίου 1890.”
Πηγή: wikipedia
Ο Ντειβιντ Λιντς σκηνοθετεί μια ταινία βασισμένη στη ζωή του συγκεκριμένου ανθρώπου. Δεν είναι τόσο η ανάγκη του να αποτυπώσει με ακρίβεια τη ζωή του Μέρικ αλλά περισσότερο τη χρησιμοποιεί σαν αφορμή για να ξετυλίξει την άποψη του γύρω από το Θέαμα. ¨Έτσι το ίδιο το Θέαμα, ως εξελιγμένη μορφή του μοντερνισμού, αυτοστοχάζεται τα όρια του ίδιου του εαυτού του. Ο “άνθρωπος ελέφαντας” γίνεται αντικείμενο επίδειξης και ψυχαγωγίας. Το Θέαμα, στην “πρωτόγονη” μορφή του και πολύ πριν καθιερωθεί ως δύναμη κυρίαρχης κυβερνητικής, μετέτρεπε ακόμα και μια ασθένεια σε απόλυτη ψυχαγωγική μανία. Επρόκειτο, εξάλλου, για μια αρχέγονη συνήθεια που έφτασε μέχρι τις παρυφές του 19ου αιώνα. Έτσι ο Λιντς καταφέρνει με αυτή την ιστορία να αναδείξει ζητήματα που, μέσα από την αναγνωρισμένη του πλέον αισθητική θέση ως οριακού αναστοχαστή της σχέσης των κοινωνικών διεργασιών μέσα στα θεαματικά όρια, θα τον απασχολούν διαρκώς σε επόμενες ταινίες: ρατσισμός, κοινωνικός κανιβαλισμός και ανθρώπινες εμμονές εξωτερικής εμφάνισης και προτύπων είναι μερικά μόνο από τα θέματα που προσπαθεί να αναδείξει μέσα από αυτή την ιστορία. Εκτός από αυτή τη κινηματογραφική μεταφορά ο “άνθρωπος ελέφαντας” έγινε αφορμή για τη συγγραφή και ενός ομώνυμου θεατρικού έργου από τον Μπέρναρντ Πόμεραν.
Δείτε το trailer: