– Εισήγηση: Η περίπτωση της σχολής Bauhaus
– Προβολή: “Paul Klee, η σιωπή του αγγέλου”
– Πειραματισμοί: Η μορφή και το χρώμα σύμφωνα με τα μαθήματα του Paul Klee στη σχολή Bauhaus
– Εισήγηση: Η περίπτωση της σχολής Bauhaus
– Προβολή: “Paul Klee, η σιωπή του αγγέλου”
– Πειραματισμοί: Η μορφή και το χρώμα σύμφωνα με τα μαθήματα του Paul Klee στη σχολή Bauhaus
0 απαντήσεις στο “Κυριακή 19/4 στις 7μμ: Bauhaus: Μοντέρνα τέχνη και αρχιτεκτονική / Αμφισβήτηση, καταστολή και ενσωμάτωση στον νεωτερικό καπιταλισμό του μεσοπολέμου”
Υπάρχουν 365 μέρες το χρόνο για να πραγματοποιούνται προβολές και εκδηλώσεις. Εσείς με ποια λογική διοργανώνεται αυτή τη χρονική περίοδο κάτι τέτοιο, την ώρα που στα νοσοκομεία βρίσκονται σύντροφοι απεργοί πείνας?
Δεν είναι προβοκατόρικο το ερώτημα, πράγματι θέλω να καταλάβω τι λογική…
Η άποψή μας για την απεργία πείνας των φυλακισμένων αγωνιστών είναι δεδομένη. Ο τρόπος της όποιας αλληλεγγύης μας είναι κι αυτός συγκεκριμένος και κάθε φορά είναι ανοιχτός σε οποιαδήποτε κριτική. Από κει και πέρα είναι αυτονόητο ότι κάθε εγχείρημα έχει το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα στις επιλογές δράσης και κοινωνικοποίησής του. Δεν θεωρούμε ότι επειδή υπάρχει ένας αγώνας σε εξέλιξη πρέπει να υποσταλούν όλοι οι υπόλοιποι ούτε να υπαχθεί όλη η δράση όλων των εγχειρημάτων σε αυτόν.
Αν το ερώτημά σου δεν είναι προβοκατόρικο προς τί ο λόγος για τα “νοσοκομεία”; Προς τί η συναισθηματική επίκληση με σκοπό την επιβολή συγκεκριμένων “αγωνιστικών συμπεριφορών”;
Ας υπενθυμίσουμε τα αυτονόητα: καμία επιβολή δεν ανεχόμαστε πόσο μάλλον από ανθρώπους που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν την ανυπακοή σε κάθε είδους επιβολή.
Δεν σε ενδιαφέρει λοιπόν η λογική μας αλλά οι ασκήσεις της δικής σου “αγωνιστικής” υπεροψίας. Ένας αγώνας δεν τροφοδοτείται με ενοχές. Με ενοχές τροφοδοτείται μόνο η μιζέρια.
Όποιες κινήσεις προάγουν την Υπόθεση θα πρέπει να γίνονται αντιληπτές ως ενισχυτικές προς κάθε αγώνα. Χωρίς να χάνουν τα περιεχόμενα και την αυταξία τους, χωρίς να αντικαθιστούν αλλά να συνυπάρχουν με τις κάθε φορά συγκεκριμένες κινήσεις αλληλεγγύης.
Γιατί φίλε anonymous, τις υπόλοιπες μέρες μετά την απεργία πείνας δε θα υπάρχουν κρατούμενοι σε φυλακές κολαστήρια; Δε θα υπάρχουν μετανάστριες σε ερωτικά κρεοπωλεία; Δε θα υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι και δάση πνιγμένα από μπουλντόζες και εξορύξεις;
Πότε δηλαδή θα είναι “κατάλληλη” μέρα για μια εκδήλωση με θέμα το μπαουχάουζ;
Ο αγώνας είναι ένας. Οι εκφάνσεις του πολλές.