Η ζωή μας προσπερνάει, η ζωή δραπετεύει

Οι μέρες μας παρελαύνουν στο βήμα της πλήξης

Το κόμμα των κόκκινων, το κόμμα των γκρίζων

Οι επαναστάσεις μας προδόθηκαν

 

Η δουλειά σκοτώνει, η δουλειά πληρώνει

Ο χρόνος αγοράζεται στα σούπερ μάρκετ

Ο πληρωμένος χρόνος δεν επιστρέφει

Η νεότητα πεθαίνει από τον χαμένο χρόνο

 

Τα μάτια, φτιαγμένα από αγάπη για να αγαπούν

Είναι οι αντανακλάσεις του κόσμου των αντικειμένων

Χωρίς όνειρα χωρίς πραγματικότητα

Είμαστε καταδικασμένοι στις εικόνες

 

Αυτοί που πυροβολήθηκαν , οι πεινασμένοι

Έρχονται καταπάνω μας από τα βάθη του παρελθόντος

Τίποτε δεν έχει αλλάξει αλλά όλα αρχίζουν

Και ωριμάζουν στη βία

 

Κάψε, κρησφύγετα των ιερέων

Φωλιές των εμπόρων, αστυνομικούς

Στον άνεμο που προμηνύει την καταιγίδα

Οι μέρες της γιορτής μαζεύουν τους καρπούς τους

 

Τα όπλα που είναι στραμμένα επάνω μας

Ενάντια στα αφεντικά θα στραφούν

Όχι άλλο αφεντικά, όχι άλλο κράτη

Δεν θα κερδίζουν από τις μάχες μας

 

Raoul Vaneigem