Η κατασταλτική επιχείρηση που είχε στόχο την Villa Amalias, το πρωινό της Πέμπτης 20 Δεκέμβρη, δρομολογήθηκε σύμφωνα με μια κεντρική πολιτική επιλογή που έχει να κάνει με την συντριβή κάθε εναντιωματικής φωνής σε μία από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές λεηλασίες που εξελίσσεται στις μέρες μας. Με πρόσχημα την «αξιοποίηση» ενός δημόσιου κτιρίου ο δήμαρχος Αθήνας για μια ακόμη φορά (μετά από πρόσφατη  παρόμοια «αξιοποίηση» της Δημοτικής Αγοράς) κάνει ασκήσεις νομιμοφροσύνης τη στιγμή που η κεντρική εξουσία έχει αφαιρέσει από τους δήμους κάθε δυνατότητα «αξιοποίησης», κάθε πόρο οικονομικής αυτονομίας, κάθε προνοιακό χαρακτήρα.

Όταν χτυπιέται μια κατάληψη, στόχος δεν είναι τα κτίρια αλλά οι ανατρεπτικές σχέσεις που προάγονται από την συνέλευσή της. Στόχος δεν είναι η αποκατάσταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος αλλά η συντριβή κάθε κίνησης που καταλύει το καθεστώς της ιδιοκτησίας. Στόχος δεν είναι η «αξιοποίηση» ενός  κτιρίου αλλά η διαρκής υπενθύμιση ότι υπάρχει μόνο ένα είδος αξιοποίησης των κτιρίων κι αυτό αφορά τον Κυρίαρχο Λόγο και αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ένα κτίριο “αξίζει” αν χρειαστεί να σβήσει μέσα στην εγκατάλειψη και την αδιαφορία. Στόχος δεν είναι η επιστροφή του κτιρίου στο δημόσιο συμφέρον αλλά η καταστροφή κάθε προσπάθειας πραγμάτωσης μιας άλλης εκδοχής του δημόσιου συμφέροντος – έξω από και- ενάντια στα εξουσιαστικά και εκμεταλλευτικά δεσμά.

Η κατάληψη Villa Amalias δεν είναι μόνη. Μια κατάληψη δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στα ντουβάρια της. Αρχίζει μέσα σε κάθε συνείδηση όταν της προκαλεί  χαρά καθώς απελευθερώνει ένα έδαφος από την Εξουσία και τελειώνει μόνο όταν έχει τελειώσει ο αγώνας για την κατάκτηση της συνείδησης της ατομικής και κοινωνικής Ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ

κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ